"Hooked"

005

Hij keek even vreemd waarna hij begon te lachen. “Nee, ze is absoluut niet mijn vriendin My love, Jij bent mijn geliefde en er is niemand anders.”

De vraag die op mijn lippen brandde was waarschijnlijk ook in mijn ogen en houding te lezen wat hij kreeg weer een serieuze uitdrukking over zijn gezicht. “Ze is één van die vrouwen die het leuk vinden om mee te spelen en we hebben… wel eens dingen samen gedaan, maar dat was ver voor jou.”

Oh… dus ze is een…. Prostituee ?

“Alsnog, dan hoeft ze je nog niet te zoenen.” Pruilde ik waarna hij me in zijn armen trok en verontschuldigen en woorden als ‘weet ik.’ Te mompelen in mijn haar.

“Ik heb het haar uitgelegd en ze zal me met rust laten.”

Moest ik die woorden echt vertrouwen ?

Ik keek Killian aan en in die ogen kon ik geen bedrog vinden, iets wat me hoop inboezemde, maar ik kon er niet geheel op vertrouwen, straks zou ik wel teleurgesteld worden en zal mijn hart in duizenden stukjes liggen, waarna het niet meer te maken viel.

Killian drukte een kus op mijn voorhoofd. “Maar we zijn nu in een kledingwinkel en jij hebt nieuwe kleren nodig.” Hij streek over de schouderband van mijn kledij. “Heb je al iets gezien wat je aanstaat “

Dat had hij beter niet kunnen zeggen, want binnen de kortste keren had ik mijn handen vol met minstens tien kledingstukken, waar uiteindelijk nog drie vanaf gingen omdat die uiteindelijk toch niet zo mooi waren als dat ik gedacht had, waar weer een kledingstuk bij kwam omdat Killian per se wou dat ik dat zou dragen.

We wouden afrekenen, maar de vrouw achter de toonbank was te bang om ons te helpen, zelfs wanneer ik haar persoonlijk aansprak.

Fijn.

We verlieten de winkel nadat we twee gouden muntstukken op de toonbank achterlieten, wat nooit de waarde was voor alle kleding, maar goed, zij wou ons niet helpen.

Killian dropte alle dingen in een schone plunjezak en sloeg zijn arm om mijn middel heen alsof er helemaal niets gebeurd was sinds me voet aan wal hadden gezet.

“Zeg, ik weet wel welke winkel we als volgt in duiken.” Er schoot een schittering door zijn ogen heen waardoor ik al wist wat hij bedoelde voor hij me goed en wel had omgedraaid

En ja hoor, daar was het.

Een lingerieboetiek.

Met grote ogen stapte ik voor Killian aan de winkel binnen.

“Zoek maar iets uit, alles is goed.” Fluisterde Killian

terwijl hij achter me stil bleef staat zodra ik stil was blijven staan. “Je

moet tenslotte ook nieuw ondergoed hebben aan boord.”

Alleen wist ik niet zeker of dat de enige reden

was waarom hij dit deed.

Langzaam begon ik tussen de rekken door te werken vol dunne stofjes, korsetten en sexy jurkjes om te kijken of er nog iets leuks tussen zat, maar na een tijdje werd het me allemaal bijna te veel.

En eerlijk gezegd weet ik niet eens zo goed wat mijn maat is qua buste omvang, die goorlappen van een familie zorgde altijd voor dat soort dingen en zelfs zij leken het soms tot de gok te nemen waardoor ik soms te grote of te kleine dingen kreeg.

Zuchtend haalde ik uiteindelijk een donkergrijs setje van een rek af en bekeek het goed.

Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om het te gaan passen met Killian in dezelfde winkel.