Long Lost

Chapter 5 ♣ ATM

Gray's POV

1...2...3...

12 am na!!! Yiee! Happy birthday to me. And as a gift...

I opened my laptop and opened my secret file. Today, I will watch a porn movie. I don't know the title and I don't care.

Look, I also have my needs. So, para di umabot sa tunay na kama. Dinadaan ko nalang sa panunood.

Yeah, I am Queen Gray Clinton. 19. Oopppss... 20 na pala. I am so mabait... In front of people. Yet I am so, well, malibog.

Ayan na. Nagkakantutan na sila.

*knocks on the door*

Aish. I closed the laptop. Galing yun sa pinto na humahati sa kwarto namin ni Drey. Bumukas ito and yes, it was Drey.

"Aga aga, nanunood ka ng ganyan. Sumbong kaya kita.."

Tinaas ko ang middle finger ko. Sanay na sya ganito ako. Sya lang kaya nakakaalam na ganito ako.

"Haha! Sobra ka naman, masyado mong inaabuso ang pagiging kambal ko ah. Hindi tama yan." Lumapit sya ss kama ko at umupo sa tabi ko.

"Bakit? Ayaw mo? Pasalamat ka nga maganda ang kambal mo kasi kung hindi, edi pangit ka. Hmp!"

Niyakap nya ako. "Happy birthday, twin." Bati nya.

I smiled. "Happy birthday rin, Drey." Bati ko pabalik.

Kumalas na ako sa yakap nya.

I'm so lucky to have tgis kind of twin. Yung tipong kayang itago lahat ng sikreto mo na maski mga kaibigan mo ay hindi kayang itago. Yung laging andyan para sakin kahit na nahihirapan na sya kakasalo ng lahat. Yung tipong aakuhin lahat ng kasalanan mo para lang hindi ka mapagalitan. Kung di ko lang toh kambal, niligawan ko na sana toh. Waha! Joke.

Flashback

"Sinong nakabasag ng jar ng abo ng lola nyo sa tuhod?!" Tanong ni dad sa aming magkakapatid.

"Hon, tama na." Pagpapakalma ni mom kay dad.

Ako ang may kasalanan. Ako po. Pero kapag umamimin ako... Palo ang tanggap ko. Aish. Dapat talaga di ko na pinalialaman yung vase na yun eh!

"Dad... Ako po!"

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig kong magsalita ang nasa tabi ko. Si Drey.

Tumingin ako sa kanya. Alam nyang ako ang may kasalanan yet he had the urge to blame himself.

Kinalabit ko sya. "D-drey..."

Wala syang sinabi. Ngumiti lang sya.

"Drey?! Ikaw na bata ka! Halika nga dito!" Pasigaw na utos ni dad. Lunapit naman si Drey. Pumunta sila sa library. Sumunod ako pero hanggang sa pinto lang. Ayokong tignan.

Narinig ko... Yung pinapalo si Drey kahit na dapat ay ako yun. Sorry, Drey.

"Waahh!! Dad! Tama na po!"

Sunod sunod na sigaw, iyak at malalakas na palo ang narinig ko.

"So sad. He is being punished because of something that he did not do." Sabi ni ate na nasa likod ko na ngayon. "You're lucky for having Drey always ready to suffer anything just for you." Sabi ni ate at umalis.

End of flashback

I love my brother.

❤❤❤