Chapter 4 ♣ 20th

1 0 0
                                    


Ash's POV

I fucking can't believe this but... He's actually here.

"Do I know you?" Nakakunot noo nyang tanong.

My tears automatically fell.

Oo, Dawn. Ako toh. Si Ash. Yung... Yung... Yung bestfriend mo. Yung bride mo everytime na maglalaro tayo ng fake marriage. Yung kasama mo lagi. Yung... Minahal ka at patuloy na minamahal.

"I-I-"

Naputol ang sasabihin ko nang dumating ang isang babaeng naka-green fitted dress. Yung babaeng gumawa ng away sa cafe dati.

"Babe! I was waiting for you outside the cafe!"

"I'm sorry, babe." Sabi ni Dawn.

"It-" Napahinto yung babae nang makita ako. "This is the manager! Babe, she's the manager of Long Lost!"

Napatingin sakin si Dawn. "So you are the manager? I want to buy your cafe."

Kumunot ang noo ko. He's eyes are cold. Dawn, where are the sweet smile and jolly eyes?

"No. I'm not selling my cafe." Sagot ko.

"Fine. Then I'll file a case for hurting one of your costumers." Sabi nya.

He's cold. Then I'll be colder. "Then do it. If you can beat Clintons. And by the way, my crew did not start the fight. Your GIRLFRIEND did." Sagot ko.

"Wait. How are you related with Anthony Clinton?" Tanong nya.

"He's my father." Sagot ko lang.

"Ash?" Tanong nya na kinagulat ko.

He knows me. He fucking do.

I was about to cry nang dumating si Rio again. No! I don't want to cry in front of Rio. He said I should be strong, and he don't want me to cry.

Yet... He hugged me.

"Let's go. You're being sensitive already." Bulong ni Rio.

Tumango ako habang yakap pa rin nya ako.

Kumalas ako sa yakap nya. Humarap ulit ako kay Dawn.

"You know me." Sabi ko lang at nauna nang maglakad papunta sa kotse ni Rio. Kasunod ko lang sya.

Nang makapasok na kami sa kotse nya, pinaandar na nya agad ito. "So that's Dawn. Now I know." Sabi ni Rio habang nagmamaneho.

Those are just imaginations, Ash. Yes, it is! I have to forget that. For now, I have to eat then siguro diretso na rin kami sa mall o sa gift shop para bumili ng gifts para sa kambal.

Nang marating na namin yung restaurant, marahang pinark ni Rio yung kotse. Bumaba na kami at pumasok sa loob. Naghanap kami ng table for two at nang makahanap na kami, agad kaming umupo dun. Tinignan namin yung menu. Sakto namang may lumapit na waitress.

"Good afternoon, may I know your order?" Tanong nito.

"We would like to order your special buffet for two." Sagot ni Rio.

Tumango yung waitress at umalis na.

I looked at Rio. "So ano meron?"

"What do you mean?"

"Bakit bigla ka nalang nanlilibre?" Tanong ko

"Tch! Magpapalibre sana ako sayo eh." Sagot nya na medyo kinatawa ko.

Long LostМесто, где живут истории. Откройте их для себя