Chapter 1

25 2 0
                                        

Xena POV

First day of School

Now I am Grade 12 student here in Chua's University. Oo private school ito here in San Jose. We're not rich sadyang may voucher program lang ang DepEd kaya allowance lang problema ng mama ko.

Masayang araw.

Oo masaya pero hindi sa akin.

masaya para sa mga nerds o geeks na nakakasura tignan. Kasumpa-sumpa kung baga.

I just realize, maybe hindi sila naliligo because they look wet, yong wetty look na nakakadiri, ung puro pawis ew.

Sa sobrang busy nilang mag-aral at mangulikot ng mga computers napabayaan na nila ang kanilang sarili.

Hay! what a waste of time. Kung gumala nalang sila, mas masaya pa kesa mag kulong sa napakabahong kwarto nila. Yuck!

Ako nga hindi masyadong nag-aaral. Pero last year ako parin ang 1st Honor ng buong Grade 11.

Kahit gabi-gabi ako sa bar, Oo kahit 18 palang ako. Sa bar ko lang kasi nahahanap ang tunay na saya, sayaw dito sayaw duon, inom dito inom duon. Masaya lang walang pinuproblema.

My mom always on the business trip that's why anytime I can hang out with my friend kahit saan.

At wala nga pala akong papa kasi patay na siya.

5 years ago, Oo masakit mawalan ng ama but now masaya kasi feel free ako to go anywhere basta wala si mom. :)

I have two siblings, ung isa Elementary palang siya si Mendes S. Espirito Grade 6 at ung isa ko pang bwesit na kapatid ay si Colly S. Espirito highschool narin Grade 10. Diba ang cocool ng name nila di tulad sakin but kung ako ang tatanungin hindi sa kanila bagay ung name na binigay ni mom at dad. Malalaman niyo rin kung bakit.

Balik tayo sa mga bwesit na geeks nayan. Mas gusto ko pa ung mga nerds na bookesh kisa mga geeks na puro technologies.

Mga paepal nakakagigil.

Sa tingin nila nakakatulong sa economiya yang ginagawa nila na mga games, apps and sites.

Duhhhh.

As if!

Medjo lang ^_^

One time pinahiya nila ang School namin. Yes PINAHIYA nila, they ruined the image of our school thats why I hate them, every single of them. Kung pwedi lang talaga, papatalsikin ko silang lahat sa school but I don't have the power to do that. Kung hindi lang talaga sila kakailanganin sa competition nayon. Hindi naman talaga sila kailangan.

Like duh! mas maraming matatalino sa kanila no. Tulad ko nalang.

Here's what happened..

...........................flash back..........................

Habang iba sa kanila ay gumagawa ng computer na sira, iba naman ay nag poprogramming.

Lahat talaga sila Geeks

Almost 5 hours bago nila natapos.

Every schools presented their works, ang gagaling nilang lahat grabi as in.

Tapos nong saamin na, everyone got nervous halatang-halata sa kanila pati sa mga teachers namin, lalo na sa mga geeks kung titignan mo parang mahihimatay na. Tawa tuloy ako ng tawa. Ang papangit nanga mas lalo pang pumangit.

Nong naset na nila lahat. Sinaksak na nila ung saksakan ng computer then inopen nila yong CPU then the screen. But suddenly may lumabas na usok sa computer.

I'M WITH THE GEEKTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang