"Hep senin yüzünden oluyor kızım."
"Ya tamam Mısra. Daha deminden beri beni suçlayıp duruyorsun. Ben nereden bilebilirim acaba şu pis adamların bizi kaçıracağını?"
Pis adam dediğinde gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Beni Tuğçe'nin elleri bağlı olduğu bir depoya getirmişler, sandalyeye oturtup bağlamışlardı.
Yaklaşık yarım saattir burada oturuyorduk.Daha neden buraya geldik onu bile bilmiyorduk yahu!
Artık öğrenmenin zamanı gelmişti. Yeter yani otur otur nereye kadar.
Önümde dikilen dev gibi adama baktım.
Baktım.
Sanırım sadece bakabiliyordum. Delici gözleriyle bana bakıyordu nasıl konuşacaktım ben şimdi be.
"Şey, dev adam..ee yani abi siz bizi buraya niye getirdiniz yani neden? Hadi getiriyorsunuz niye bağlıyorsunuz. Biz bir suç falan mı işledik, ha?"
Adam bana hala dik dik bakarken kafamı yere çevirdim.
"Ya kız bir şey sordu demi. Niye cevap vermiyorsunuz siz?!" Tuğçe yanımda aniden cırladığında adam kulaklarını tıkamak zorunda kalmıştı.
Yanındaki adama dönüp "Abi dedim sana şu kızların ağzını bantlayalım diye. Deminden beri vıdı vıdı kafam şişti anasını satayım."
"Sen her şeyi çok biliyosun zaten. Dev adam seni."
Adam bana gözlerini devirip yanındaki sandalyeye oturdu.
Tuğçeye dönünce baktım ki kız uyukluyor. Abi şöyle bir durumda uyunur mu yani. Yurda da geç kaldık burda ölmezsek müdür öldürecek zaten.
Baktım Tuğçe hala uyukluyor. Ona doğru fısıldadım. "Tuğçe?"
"Tuğçe?"
"Kızım salak mısın sen ya. Böyle bir durumda uyunur mu?"
Tuğçe sersemliğinden garip garip sesler çıkarmaya başlamıştı bile.
"Ya ne yapayım,zaten erken kalkıyoruz hemen uykum geliveriyor."
"Kızım sen beni delirtecek misin? Ne yani bir şey yapmayacak mıyız? Burda elimiz kolumuz bağlı oturacak mıyız?"
Tuğçe sırıtarak "Aslında bakarsan şu an gerçekten elimiz kolumuz bağlı oturuyoruz." dedi.
Ona doğru baygın bir bakış atıp "Tamam sen uyu Tuğçe tamam mı? Uyu!"
"Ya Mısra ne yapmamı bekliyorsun Allah aşkına? Ne yapayım yani süpermene mi dönüşeyim? Adamlarla mı dövüşeyim?"
"En azından burdan çıkmak için bir şeyler düşünebiliriz."
Kafamı buradan çıkmak için düşündüğüm planlarla meşgul ederken, birden tuvaletimin geldiğini hissettim.
Bir dakika ya!
Mısra, bu kaçmanız için büyük bir fırsat olabilir. Gökte aradığını yerde buldun kızım!
Ama ya Tuğçe? Onu burada tek başına bırakamam.
"Şey..." diyerek önümdeki sandalyeye kasılmış olan mafya kılıklılara döndüm.
"Tuvaletim geldi de. Çok sıkıştım, ciddiyim."
Mafya kılıklılar bana dönünce takınabildiğim en ciddi ifadeyi takındım.
"Bak eğer kaçma..."
"Tamam bizi yaşatmazsınız." dedim ve ayağa kalktım sanki tuvalete gitmeme izin vereceklerine %100 eminmişim gibi.
