မနက္ျဖန္ဟာ စေနပါလားဆိုေသာ အသိျဖင့္
အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ေခါင္းထဲအစိုးမရစြာတိုးဝင္လာျကျပန္ေလသည္။
မ်က္လံုးအစံုကိုမိွတ္ပစ္ထားရင္ေတာင္ က်န္ရွိေနတတ္ေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားသည္
အက်ည္းတန္လြန္းလွသည္
ရယ္ဖုိ႕ေကာင္းသည္မွာ
ကိုစေတြ႕တုန္းကလဲ စင္ျမင္ေပၚမွာ တပါးသူနဲ႕ေပ်ာ္ျမဴးေနသည့္ဟန္ပင္မဟုတ္လား
ခုမွ အဆန္းလုပ္ကာ ေထြထူးေဒါသထြက္မိေနသည္မွာ
ဘာေျကာင့္ရယ္မသိ...
ရွစ္ထ္ သိပ္ဆုိးတယ္........
....................................................................................
မ်က္စိေရွ႕တြင္ ငုတ္တုပ္ထုိင္ေနေသာ ပံုသ႑ာန္ေျကာင့္
Nozomiေဒါသမ်ားသည္ ျပန္လည္အသက္ဝင္လာခဲ႕သည္
"Nozomi ကုိယ္"
"မင္းပါးစပ္ကေန ငါ့နာမည္မထြက္နဲ႕"
"ငါ့မ်က္စိေရွ႕ကိုေပၚမလာတာပိုေကာင္းလိမ့္မယ္"
"ကုိယ္......."
"မင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထားလုိ႕ငါေျပာေနတယ္"
အား...
အညိွဳးတျကီးကန္ေက်ာက္မႈမ်ားေအာက္တြင္
အကာအကြယ္မဲ႕ ျငိမ္ခံေနတဲ႕သူ...
ဝမ္းဗိုက္ေနရာကို ကန္ေက်ာက္ေနမႈေျကာင့္
ေသလုေအာင္ နာျကင္ေနသည့္တုိင္
ေမွ်ာ္လင့္တျကီး ေမာ့ျကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္
အေရာင္မ်ားလဲ႕ေနတုန္း
"ထြက္သြား...ငါသတ္မိလိမ့္မယ္"
တိုက္ခန္းတံခါးကို ဝုန္းခနဲေစာင့္ပိတ္လုိက္ျပီး
တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ က်န္ရစ္ခဲ႕သည္႕ လူသားကုိ
Nozomi အျပီးတုိင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္မိသည္...။
.....................................................................................
စားပြဲေပၚတြင္ပ်ံ႕ျကဲေနေသာ
စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ရာ အျဖစ္အပ်က္၏ဓာတ္ပံုမ်ားကိုျကည့္ရင္း
Hansakiေက်နပ္စြာျပံုးလုိက္သည္.။
