Sabah uyanıp üzerimi değiştirdim. Ölü gibi gözüküyordum. Gözlerim dudaklarımın çevresi ağlamaktan morarmıştı. Bir şeyler alıştırıp okula doğru yürümeye başladım dudaklarım titremeye başlamıştı. Ağlamak istemiyordum. Taehyung beni böyle güçsüz görürse üzülebilirdi. Sınıfıma girdiğimde herkes bana bakmıştı. Dün beni döven kız yanıma geldi
(Kız):"Taehyung ile kavuşmanız çok sürmemiş bakıyorum da."
(Min Yoon):"Defol git yanımdan." diyerek sırama oturdum. Min Ho çoktan gelmişti yanına oturup ona baktım arkamı ovuşturdu
(Min Ho):"Üzülme atlatacaksın." birden kapıdan içeri Taehyung'un yalancı sevgilisi dediğimiz kız girdi. Yanıma gelip bana gülümsedikten sonra sırama oturdu
(Kız):"Ahh, Taehyung beni bügün okuldan almaya gelecek sende bakıp hasret giderirsin canım." sıradan kalkıp sınıftan çıktı dudaklarımı dişliyordum. Gerçekleri bilince söyleyememek çok zordu. Sıradan kalkıp tuvalete doğru yürümeye başladım başım dönüyordu ve kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Tuvalete girip elimi ve yüzümü yıkadım biraz iyi gelmişti ama okulu bu tiple çekmeyecektim. Sınıfa girip çantamı aldım
(Min Yoon):"Min Ho ben kendimi iyi hissetmiyorum eve gidiyorum bu yüzden."
(Min Ho):"Tamam bir şey olursa ararsın." okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Çok halsizdim, eve ulaşınca ilk işim ilaç içmekti. Biraz dinlenip kendime gelmeye çalıştım ama işe yaramamıştı. Yatakta oturur pozisyona gelip telefonumu elime aldım MinHo dan 20 cevapsız arama vardı. Hemen onu geri aradım
(Min Yoon):"Ne oldu bu kadar önemli?"
(MinHo):"Şe..şey Min Yoon."
(Min Yoon):"Ne oldu MinHo." derince yutkundu
(MinHo):"Ta..Taehyung'un sevgilisinin cesedi okulun çatısında." telefon ellerimin arasından kayıp hızla yerdeki parkeye çarpmıştı. Ellerim titrerken kapıya doğru yürümeye başladım ama ayaklarım beni taşımıyordu. O kızın yerinde ben olsaydım Eun Woo beni de acımadan öldürürmüydü? Ağlayarak kapıdan çıktım ayakkabılarımı bile giymemiştim okulun bahçesi gelmiştim girilmez işareti ile her yer sarılmıştı eğilip altından geçtim ve çatıya doğru koşamaya başladım. Çatıya ulaştığımda hiç bir polis beni görmemişti yavaşça cesede yaklaştım. Kızın yüzü yanmıştı çok feci halde gözüküyordu ağlamaya başlamıştım bir polis koluma girip beni dışarı çıkardı
(Polis):"Buraya giremezsin öğrenci hadi şimdi eve git." sarılarak merdivenleri inmeye başladım son bir kaç kat kalmıştı ki Hestia birden önüme çıktı gözleri ağlamaktan kızarmıştı
(Hestia):"Benimle gelmelisin Taehyung'u öldürecek." birden elimi tutup diz çöktü
(Hestia):"Eun Woo ço..Çok korkunç Taehyung'u öldürecek." yanına eğilip ona sıkıca sarıldım
(Min Yoon):"Geleceğim sonucu ne olursa olsun Taehyung benim için herşey onun için geleceğim." gözlerime baktı ve gülümsedi
(Hestia):"Kimseye bir şey olmayacak." ellerini ellerime kenetledi gözlerimi kapattım kendimi boşlukta hissediyordum yavaşça gözlerimi araladım önceden geldiğimiz yani Eun Woo'nun öldüğü yerdeydik tek fark meydanda yerde kanlar içinde Yatan bir Taehyung ve ona acımasızca bakan Eun Woo. Hızla yanlarına doğru koşmaya başladım Eun Woo elindeki mızrağı Taehyung'un kalbine sağlayacaktı. Taehyung'un üzerine çalmanın onu korumaya çalıştım ama zaman geçmesine rağmen hiç bir şey olmamıştı. Yavaşça kafamı kaldırdım etrafımda bir çember vardı koruma çemberine benziyordu Eun Woo ve Hestia şaşkına bana bakıyorlardı yanımdaki hareketlenmeye Taehyung'a baktım oturur pozisyona gelmeye çalışıyordu onu durdurdum
