Secret Love Song

Chapter 1: You're too late

He stood up and start walking. Nabadtrip siguro talaga siya.

I suddenly felt nervous.

I'm here now in front of the door of our manager's office. And I don't know what to do.

I was about to open the door. When someone touched my hand na ngayon ay nakahawak pa rin sa door knob. I removed his hands from mine. Bubuksan ko na sana ulit ang pinto, when he speak.

"Why are you look pale when you saw me?" he said, while closely looking at me. I was shocked, because the way he said it, it's like he want to prove something. Puzzled. I looked at him, then I realized that he was smirking at me. I gulped.

"I-I don't want play with you now, Terrence." I said. Oh My! Why I am stuttering? And after I said that...

"Pfft!" he laughed. I'm getting to pissed-off with this man. "Nauutal ka pa." he added.

Nagulat ako nung idampi niya ang kamay niya sa pisngi ko. Na para bang matagal siyang nangulila sa presensiya ko.

"Hindi ka pa rin talaga nagbabago, Heather," nang sabihin niya ang mga linyang iyon parang bumalik sa akin ang lahat. Lahat ng sakit but at the same time bumalik din yung mga alaalang masasaya ako with him.

"You're so---" hindi pa niya natatapos ang sasabihin niya, biglang bumukas ang pinto. Then when I looked who open the door, I immediately removed his hand from my face. My heart beats fast nang makita ko ang mga panga niyang nakaigting at mga matang punong puno ng iritasyon. Kinakabahan ako. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon, while I'm looking at him.

"Kanina pa kayo hinihintay sa loob." he said in a bored tone while looking at Terrence. Na makikita mo sa mga tingin niya na pinipigilan niya ang kanyang inis.

"Ok, papasok na kami." What the hell. Bakit ako kinakabahan ng ganito.

Umalis na siya sa harapan namin. Bumuntong hininga ako.

Papasok na sana ako nang marinig kong magsalita si Terrence.

"Nervous huh?" sabi niya nang pabulong. Pero ramdam ko sa kanyang pagsasalita ang kanyang pang-iinis. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.

Pumasok na ako at ramdam ko ang kanyang pagsunod sa aking likod. The hell. Kahit konting presensya lang na maramdaman ko sa kanya, naghuhuramentado na ang aking dibdib. I rolled my eyes.

"Oh Heather, why are you look so bad today?" tanong sakin ni Zach. Ngayon lang bumalik ang diwa ko. Umupo na ako sa tabi ni Sammy at nakita kong lahat sila'y nakatingin sakin. Naramdaman ko na rin na umupo na si Terrence. What the heck! Sa tabi ko pa talaga. Tss!

"Nothing, just some creature ruined my day." sagot ko kay Zach habang nakatingin ako kay Terrence. I gave him a faked smile. Then bumalik na ang tingin ko sa unahan. Napansin ko na nakatingin si Green sa akin. Or let's say, sa amin ni Terrence. Umiwas agad ako ng tingin. At eksaktong dumating na ang manager namin.

Habang nagdidiscuss si Clayton kinukulit ko si Sammy tungkol sa pagdating niya galing New York. Kung bakit biglaan ang pag-alis niya. Hindi man lang kami nagkita bago siya umalis.

"Heather, I smell something fishy," bulong ni Sammy sa akin.

"Huh? Nasaan ang isda?" nagtatakang tanong ni Wayne sa tabi ni Sammy. Habang palinga-linga sa paligid. Tss. Here he go again. Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa sinabi ni Wayne o magtataka dahil sa sinabi ni Sammy.

"Will you please shut up your freaking mouth, Wayne? Lumilipad nanaman yang utak mo," naiiritang sabi ni Sammy. Inirapan niya ito at bumaling na ulit ang tingin sa akin. Buti na lang medyo nasa hulihan kami kaya di masyadong halata ang pag-uusap namin dito.

Narinig kong tumikhim si Clayton. Masyado palang napalakas ang pagkakasabi ni Sammy. Ibinaling ko na ulit ang tingin ko sa unahan at nakinig.

Hindi parin siya tumigil sa pangungulit sa akin.

"Hey, Heather its very obvious na kanina ka pa niya tinitignan," bulong ni Sammy sa akin na kami lang dalawa ang makakarinig. Nginuso niya ang katabi ko.

Bumaling ako sa katabi ko. I gave him a faked smile na sinuklian niya ng ngiti. Hindi ko maipagkakaila na minahal ko siya noon. Ngiti pa lang niya, hindi ko na maitatangging maraming sa kanyang mahuhumaling na babae. Iniwasan ko kaagad siya ng tingin. Pakiramdam ko ang pula na ng pisngi ko ngayon.

"Just... Uh.. don't mind him," walang gana kong sagot.

"Ms. Tennyson and Mattingly, as far as I know, I called a meeting for all of you to know that there's an election for today not for you two to chatting for any non sense topic especially if it's not about what we're talking about, while I'm discussing here in front of you." Tumaas ang isang kilay niya habang pinagsasabihan kami ni Sammy. Naagaw naming dalawa ang atensyon nilang lahat. Napalunok na lang ako.

"Uhm...Ok, sorry." Nanahimik na lang ako at hindi na pinansin ang kung ano man ang sasabihin ni Sammy tungkol sa kanya.

He smiled at me genuinely. But his eyes seems diverse when I saw it while ago. Iniwas niya agad ang tingin niya sa akin. Weird.

Habang nakikinig ako kay Clayton, distracting images came into my mind. Green's acting like a jealous boyfriend but unfortunately his not. The way he look at me and Terrence, I can notice the possessiveness in his act that he's not willing to share things to others. Well, it's actually really obvious that 'that thing' is me. Ha! I'm not that kind of person and if you fucking hate me, then better back off. I'm not that amiable but I'm not a demon like the others.

Tumayo na ako hudyat na tapos na ang meeting. When someone hit my arm towards him, I gave him humorless look.

"Can we talk?" His serious face made me uncomfortable.

"About what?" Holy shit! Why am I like this. I can imagine my organs are all screaming because of sudden nervous. This is bad! Really.

"About us." Nasilayan ko ang pag-angat ng kanyang labi. Isang naglalarong ngiti ang binigay niya.

Bahagya akong natigilan. I can't imagine that he's asking to talk about us. I can remember the day he left me without reason or even a closure. I hate people, na basta-basta na lang umaalis nang hindi nagpapaalam. Hindi ko alam kung paano nila nagagawang humarap sa akin sa lahat ng mga kasalanan nila. I know that people can change but it doesn't mean that you can easily forgive them from what they've done.

"Don't get me wrong, Terrence. When you left me, you already cut the lines between us. At ngayon gusto mong makipag-usap ng tungkol sa atin? Huh, youre such a pathetic to asked me that crazy thing." Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko kung bakit at paano ko nasabi sa kanya yun. Basta ang alam ko masyado akong nasaktan nung oras na umalis siya.

"I want you back, I want us back together," his sincere eyes broke my heart. "I want our relationship be fixed." I smiled bitterly. Tss. I can see from his eyes that he's really serious.

"There's nothing to be fixed, Terrence. I'm done. We are done. You're too late." I wiped my tears while removing his hand in my arms.