BİR APAÇİ MASALI

6. BÖLÜM

Yanında küçük bir dere geçen, uçsuz bucaksız orman, masmavi gökyüzünün olduğu küçük bir köyde doğmuşum. karadenize uzanan o ormanların ilk sınırı bizim köydür.hayal meyal hatırlıyorum. babamı çok severdim, hep gülümserdi bana . Hiç dövmezdi beni. Bizim baba sevgimiz böyleydi. Sevgi gösterileri beklemezdik zaten, dövmeyince sevinirdik. Baba diyemezdim 'abba' derdim . Ben abba dedikçe gülerdi.

Rahmetli dedem ayran geven diye okşardı saçlarımı, Yaptığım her itlikten sonra kulağımı çekmek yerine , ayran geven diye söylenir , gülümserdi. Köy yerinde ayran içerken hemen yutamazmışım, azımda iyice çalkalarken yüzümü tarifsiz bir sevinç alırmış. sömürebildiğim kadar sömürürmüşüm. Sanırım hayatıda böyle yaşadım . Sömürebildiğim kadar sömürerek...

Rahmetli ebem çok muhteşem bir kadındı. Beni ayrı severdi. Koyunları kuzuları ve evlatları gibi severdi beni. Bostandaki domateslerini, kabaklarınıda. Dertleşirdi, dertlerini anlatırdı. Sarı buzağa biraz halsiz olsa sabahlara kadar hayvanın peşinde derdini anlamaya çalışırdı. Kuzum , kızım diye severdi onları. Kesim için kasabaya gönderdiği vakit iki damla düşerdi gözlerinden , el sallard8 evlatları gibi b7yüttüğü kınalı tosunlarına . İyi kadındı hep gülerdi. Yemyeşil gözleri yaşama sevinciyle doluydu.

Yılın 12 ayı yanan odun sobasının etrafında anam, halam yengelerim ve yaşıtım amca oğullarım, hala kızlarıyla yer soframızda oturur , sonrada dedemin etrafına toplanıp, firavun hikayelerini dinlerdik . o namaz kılarken onu taklit eder , akşam 10 gibi yatrdık.

bazen bana sürüye katılmamış bir koyunu yada buzağıyı emanet ederlerdi. Akşama kadar başında beklerdim. Kartal ,şahin ,atmaca çoktu bizim oralarda. Bazen tilkiler, gelincikler tavuklara saldırır, yırtıcı kuşlar kaşla göz arasında bir tavuğu alıp götürürdü. Beklerdik başında...

ARKADAŞLAR KB TELDEYIM KISA KISA YAZIYORUM BÖLÜMLERI AMA TELAFI EDICEM SÖZ