BİR APAÇİ MASALI

menzili olmaya,sonu görünmeyen,karanlık yolları,ıslak kaldırımları çok sevdim. ilk yollara düştüğümde annem demişti:'bok yemeye çalışan köpek infaz olmaz .' haklıymış...bok yemeye alıştım, bir dahada vazgeçemedim...yediğim bokların haddi hesabı yok.

kaç tane ülke gördüğümü hatırlamıyorum.kaç tane kaç kadınla birlikte olduğumu hatırlamıyorum.kaç kişinin canını yaktığımı,kaç defa canımın yandığını saymadım.

kafama kırılan şişeler,suratımda patlayan yumruklar,belime inen tekmeler,sırtıma yediğim ihanet denen hançerler,omzumda bir kambur gibi taşıdığım günahlardan sonra , tanrı'nın bana verdiği lanetle yaşamayı öğrendim.tanrı beni lanetledi. ben bu lanetten bile keyif aldım.

ben bu hayatı her saniyesinden keyif aldım.kimseyi suçlamadım, kimseye kızmadım, kendimi de yargılamadım.