Cehnnem'i Yaşatanlar

Karmaşa

Elis odaya geçtikten sonra bile yatamadım. Daha 6 yaşında o küçük kız bunları yaşamayı hak etmezdi.

Nasıl kaldırmıştı bu kadar ağır bir olayı? Elis gerçekten güçlü bir kızdı.

Ben yaşamış olsaydım diye düşünürken bir an duraksadım.

Kalbimin üzerinde söndürülen sigarayı hissettim. Üzüntü, kızgınlık, nefret, kin. Bir an da duygu seli yaşadım. İçinde boğuldum. Karman çorman olmuştum bir an da.

Nasıl bir şeydi bu böyle?

*****

Sabah gözlerimi açtığım da berbat hissediyordum. Nedeni barizdi.

Bugün sorularımın cevabını alacağım için heyecanlıydım. Ama bir yandan da mutsuz. Elis'i öyle görmek kötü hissetmeme neden olmuştu.

Bir dal sigara alıp oksijene muhtaç biri gibi çektim içime.

Şöyle baktım yanan sigaraya. Yavaş yavaş kül olurken bir an hayatlarımıza ne kadar benzediğini düşündüm.

Düşüncelerime o kadar dalmıştım ki gelen ses ile yerimden sıçradım.

"Gerizekalı mısın oğlum? Bir saattir sana sesleniyorum."

Ona baktım. Siyah tayt , beyaz sporcu atleti ve beyaz spor ayakkabısını giymişti. Saçlarını sıkı bir at kuyruğu yapmış, gözlerinin rengini iyice belli eden ağır bir makyaj yapmıştı. Incelemeyi bırakıp;

"Dalmıştım ya. Sorun mu var?"

"Hayır. Ben dışarı çıkacağım. Işlerim var. Sen de birşeyler ile uğraş. Akşam gelince soru işaretlerini sileceğim kafandan." Dedi ve sigara paketinden iki üç tane çıkarıp sehpanın üzerine bıraktı.

Geri kalanı kendi alarak dışarı çıktı. Bende biraz evde vakit geçirdim. Fakat zaman o kadar yavaş akıyordu ki odama gidip dışarıya çıkmak için hazırlandım.

Sportif olmak istedim bugün. Rahat olmak istedim. Takım elbisenin içinde o kadar rahatsızdım ki bunun şimdi farkına varıyordum.

Spor kıyafetlerimi üstüme geçirip aynadan kendime baktım.

Ama kendimi görmedim. Elinde kanın, cinayetin izleri olan bir adam gördüm. Ben işine adapte olmuş bir adam değil, katil birinin peşinden giden zavallı, macera diye kendini acımasız bir oyuna atan adamı gördüm.

Ben Çağrı Arıkan. Kana susamış biri. Elis Kara'nın intikam oyununa dahil olmuş, ona yardım edecek kişiydim.

Nedenini bilmediğim bir şekilde onun intikamını almasını istiyordum. O da herkes gibi normal bir hayat isterdi.

Kim annesi ve ablalarının tecavüzüne sonra ölüme şahit olmak isterdi ki?

Kim babasının gözleri önünde intihar etmesini isterdi?

Tabiki hiç kimse. Hiç kimse istemezdi böyle şeyleri yaşamak.

***

Hava almak iyi gelmişti. Kuşların neşeli cıvıltıları, sulanmış çimlerin toprakla karışık kokusu, gülüşen insanların sesleri, bebek ağlamaları. Hepsinin sesi bana huzur vermiş. Biraz kafamı dağıtmamı sağlamıştı.

Boş bir banka oturup huzur veren seslere kulak verdim.

Ne kadar öyle oturduğumu bilmiyorum ama gözlerimi açtığım da güneş yerini aya bırakmaya hazırlanıyordu.

Yavaşça yerimden kalktım. Aynı şekilde yavaş yavaş eve doğru yürümeye başladım.

Gerçekleri öğrenmek için can atıyordum ama bir yandan da istemiyordum. Bilmiyorum ama içimde kötü bir his vardı.