SHE'S A DAUGHTER

FRIENDS <3

pumasok kami sa isang restaurant, medyo classy ang theme ng restaurant, agad nya akong inalalayan sa bakanteng mesa.

umupo na kami at saka niya tinawag ang waiter.

inabot ng waiter ang menu,

"what do you intend to order?" tanong niya.

tumingin ako sa menu, sarap na sarap ako habang tinitignan ang mga pagkain doon pero ng pag tingin ko sa dulo kung nasaan ang presyo bigla akong nasamid..

napatawa si paul sa natika niya.

"it's okay paula, it's my treat anyway, nothing to worry." sabi niya.

nahihiya talaga ako kaya tinuro ko ay ang tapsilog. tinawan niya ako ulit.

tumingin siya sa waiter.
"one order of spicy chicken wings, lengua and a cup of rice, then a rare large beef steak and a bowl of sinigang then a cup of rice too." sabi niya sa waiter.

"how about the drinks sir?" tanong ng waiter.

tumingin siya sakin.
"i think two lemonade are perfectly fine." then smile sa waiter.

"okay sir, i'll be back on 20 minutes." nag agree lang si paul.

pagkatapos ay itinukod niya ang mga siko sa mesa at nag pray sign na tumingin sakin.

"you're a shy type of girl." nakangiti niyang sabi.

sabay tingin sa lumapit na waiter na mag lalagay ng tubig, nginitian niya ito.

binalik niya ang tingin sakin.

"can you tell me about yourself paula?" tanong niya..

ayaw kong sabihin sa kanya kung anong klaseng buhay meron ako. kaya umiling ako..

"you can trust me.." dugtong niya..

umiling parin ako.
"hmm. it's okay if you really dont want too."

makaraan ang ilang minuto ay dumating na ang order namin.

"smells good!" sabi niya habang sinusundan ng tingin ang mga palapag sa mesang pag kain.

sa totoo lang ako din ay takam na takam na sa mga pag kain.

"come on' lets eat" masaya niyang sabi.

agad kong kinuha ang kutsara para kumain..

napatingin siya sa plato ko at sa akin.

"paula you can easily eat if you use fork." sabi niya sa akin at binigay sakin ang tinidor.

nahihiyang kinuha ko ang tinidor at saka ito ginamit..

natapos na kaming kumain pareho at tanging ung lemonade nalang ang inuubos namin.

napatingin siya ulit sa plato ko.
"amazing, you dont eat tomatoes too?" nagtataka niyang sabi.

"a--allergic" sagot ko.

"we're the same!" masigla niyang sabi. " i turned red if i ate tomatoes." paliwanag niya.

"me either." pag sang ayon ko.

tinawag niya na ang waiter at nag bayad. nanghihinayang ako sa binayaran ni paul, pambili ko na iyon ng 10 kls. na bigas.

iba talaga pag mayaman.. barya lang ang ganong halaga sa kanila.

lumabas na kaming dalawa ni paul sa resto,

naglakad lakad muna kami ni paul sa park..

" you know, you dont need to be shy, specially to me." tumingin siya sakin "we we're already friends right?" tanong niya..

"a-uhm.." tanging sagot ko.

"come on' you can be talkative like me too, see i never tired of talking to you, even if i feel like talking to air?" natatawa niyang sabi.

napangiti nalang ako.. oo nga naman. kanina pa siya nagsasalita.

"you dont know me." sagot ko.

ngumiti siya. "i know.. thats why i need to know more about you paula, you seem so different to other girls i know." paliwanag niya.

"im no different, i'm just a commoner." sabi niya.

ngumiti na naman ang lalaki sa kanya.
"commoner? whats wrong with that? we're just the same, we're same breathing, same world, same sorroundings, and even your an outsider or what ever you'll call that. i dont care. coz' we're friends." paliwanag ng binata.

napangiti si paula sa sinabi niya.
"thank you for being kind." nakayukong sabi niya.

napatawa si paul sa sinabi.
" there's no reason for me to treat you harsh , i mean you're a kind person." sabi niya ulit.

ngumiti nalang ako ulit sa kanya..

may narinig akong sigaw sa di kalayuan at mapa lingon ako.

nanlaki ang mata ko ng makita ko si mama na nandoon at nag i eskandalo.

nagulat din si paul ng makita ang expression ko, para akong nakakita ng multo o parang may nagawang kasalanan at nahuli sa akto.

"a-are you okay?" pag aalala ni paul.

humarap ako sa kanya at ngumiti.
"p-paul, masaya akong nakilala kita.. di ko alam kung magkaibigan parin tayo pag katapos neto. pero ngayon palang nagpapasalamat na ako."

may sasabihin pa sana si paul kaya lang tumakbo na ako sa karoroonan ni mama.

di ako papayag na pati ang trabaho ko ay mawala sa akin..

bakiy kasi nandito si mama, pano niya nalaman kung saan ako nagtatrabaho.

ayaw ko ng ganito, kanina lang ang saya ko, tapos biglang ganto.

pinaglalaruan niyo ba ako. please tama na..

panibagong problema na naman ang pumasok kay paula
malampasan kaya niya ito?

vote and comment 😘😘