BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!

C H A P T E R 12

Sa gilid nila, may malawak na kalsada na halos wala ng dumadaan na sasakyan. And sandwiching the wide road was the different buildings and establishments.

"Fujiwara Densuwi. Mola ngayun, ikaw na ang bebi ko," ani Lukrecia sabay halik sa beer can.

Porque contigo yo ya eskuhi?
Ahora mi corazon ta supri
Bien simple lang iyo ta pidi
Era cinti tu el cosa yo ya cinti... 🎶

Mr. Lee chuckled habang nakasilid ang isang kamay niya sa bulsa ng jeans at ang isa naman ay may hawak na beer. He don't really kniw but he really finds Lukrecia cute and unique. Natutuwa siya rito. Or maybe he's just seing his self on her? Sa kadahilanang minsan sa buhay niya ay niloko at iniwan na rin siya ng taong pinakamamahal niya? Si Thalia.

"You're Dodong must be an idiot guy that he could afford to lose a unique woman like you Lukrecia," Mr. Lee stated in his usual, seductive and very manly voice.

"Iwan ko sa kanya," Lukrecia bitterly answered.

Mr. Lee chuckled again. "You should start to move on from him. Those kinds of person doesn't deserve love at all."

"Tama..." Lukrecia agreed. "Mga demunyo 'yong mga taong ganun."

Tawang-tawa si Mr. Lee sa sinabi ni Lukrecia.

Ta pidi milagro
Bira'l chempo
El mali ase derecho
Na dimio reso
Ta pidi yo
Era ulvida yo contigo... 🎶

     "Eh ako Lukrecia? Hindi ba demunyo rin ang tawag mo sa akin?"

     Huminto si Lukrecia. "Iba 'yong kay Dudong." Tumingin siya sa mapanghalinang mga mata ni Mr. Lee. "Ikaw, ang ibig sabehin ku ng Demunyo sa'yo eh demunyo ka sa subrang guwapo. Hehehe," nalalasing ng sabi ni Lukrecia.

     Without forcing, kusang napangiti ang mga labi ni Mr. Lee. "Out of the girl I encountered, you are the most unique Lukrecia," masyang komento ni Mr. Lee.

"Talaga? Bakit? Dahel mokha akung dimunyu?"

"What the!" Mr. Lee chuckled again at nang mahimasmasan ay nagsalita na siya na ulit, "You're unique because of you're the only one who can make me laugh making my pen!s erect. Iyong iba, kailangan pa nilang maghubad para patigasin 'tong akin pero ikaw, simpleng pagmis-pronounce mo lang ng salita tinatayuan na ako.

"Gagu," pagmumura ni Lukrecia sabay tawa. Pareho na silang lasing dahil sa ininum nilang beer na may pangalang Fujiwara Densui.

Pinatid ni Lukrecia ang takong ng heels na pangsimba sa aspalto dala ng medyo nag-wet ang panty niya sa sinabi ni Mr. Lee. Bumingisngis siya kakatawa.

Ang lahat ay binigay ko
Ngayon ay sising-sisi
Sobra-sobra ang parusa
Di alam kung kaya pa...🎶

"Demunyo, virgin ka pa ba?" tanong ni Lukrecia nang maglakad ulit sila.

"Hindi na. Ikaw ba Lukrecia? Virgin ka pa ba?"

"Hindi na rin. Subrang luwang na. Ramdam ko na nga 'yong lamig ng hangin sa loob."

And they laughed again. Tipong tawa sa sumasakit na ang tiyan nila. Dala na rin ng alcohol na nainum nila. "WALANGYA KA TALAGA LUKRECIA. HAHAHAHA!"

Halos maiyak na rin si Mr. Lee.

Nang parehong mahimasmasan ay nagsalitang muli si Lukrecia.

"Demunyo, gaano kahaba 'yong sa'yo?"

"Anong akin?"

"'Yong finish mo."

"Ha?"

"Fenish."

"Ano ulit?"