Fake smile

🖤2.

De volgende dag. De eerste echte schooldag. Yayyy zo geen zin in. Ik loop naar mijn kast en pak een simpel zwart shirt en een korte broek uit. Ik kleed me om en loop stil de trap af om een banaan en een glaasje water te pakken. Snel loop ik weer stil de trap op om mijn tanden te poetsen en mijn tas te pakken. Alles met zo min mogelijk geluid. Ik mag niemand wakker maken. Ik loop naar mijn fiets en doe mijn oortjes in. Met Melanie Martinez fiets ik 7 minuten tot het speeltuintje waar ik wacht op mijn beste vriend.

"Yooooo" hoor ik links van me. Daar is hij dan. Hij fietst naar me toe en doet zijn oortjes uit. "Yo" zegt hij nog een keer. "Yo Yo." zeg ik terug. Iets wat wij doen. Nee wij zeggen geen hallo of hey, nee wij zeggen Yo en knikken met onze hoofd. Vraag me niet waarom, het ziet er best raar uit ofzo.

"Waarom draag jij ooit dat vestje, je bent gek het is 28 graden en jij doet even lekker een vest aan" ik moest wel. Ik kan niet anders. Ik moet die blauwe plekken op mijn armen toch ergens mee bedekken. Dus ja ik heb nog snel een vestje gepakt.

"Ja, heb het koud." Antwoord ik maar terug met een glimlach. Daar gaan we, mijn eerste neppe glimlach van vandaag. Vroeg in de ochtend. En dat ook nog wel tegen mijn beste vriend.

"Okay, yup je bent raar maar dat wisten we al Haha." "Haha, ja ik ben raar." Again met een fake smile. Dit wordt nog een lange dag.

Op school aangekomen zetten we onze fietsen neer en lopen we naar ons kluisje. "Okay, welke 3 lessen hebben we eerst?" Vraag ik. "Ehm Nederlands, wiskunde en biologie." Antwoord mijn Luke. We stoppen de boeken die we niet nodig hebben in ons kluis, en lopen vast naar het lokaal.

3 lessen overleeft nu nog 3 te gaan. Elke les hoorde ik haar mijn naam zeggen, Elke les opnieuw. Ik probeer het maar te negeren, maar ja soms lukt dat gewoon echt niet.

"Eindelijk klaar met deze dag." Zeg ik tegen Luke die Naast me loopt. "Ja echt ughhh het duurde zo lang." Antwoord hij. Serieus deze dag duurde echt lang. Elk uur, elk freaking uur hoorde ik haar mijn naam zeggen. "Wouw ze probeert een modieus te zijn net dat vestje Haha" hoe kan Luke ooit bevriend met haar zijn, ze trekt zijn reputatie naar beneden." En gewoon allemaal gemenen dingen. We lopen naar ons kluis en stoppen de boeken in waar we geen huiswerk voor hebben, en waar we wel huiswerk voor hebben nemen we mee naar huis. Je weet wel het gebruikelijke, niks bijzonders. We staan nog even bij de kluisjes totdat we een grote groep lachend aanhoren komen. Kunnen ze niet iets stiller doen ofzo, ja okay we zijn uit maar dat is niet iedereen. Maar goed. Ik en Luke lopen richting onze fietsen, en gaan naar huis. Dit was me wel een dag. Een dag vol met fake smiles. Nu nog thuis overleven, oefff.

🖤🖤🖤🖤🖤🖤
Okay Yayy dit was weer een hoofdstukje. Jah ik weet de hoofdstukjes zijn klein en slecht sorry. Ik hoop nog wel dat je het leuk vindt. 🦄