A: Gerçekten de bahsedildiği kadar akıllı mısın, Larisa?
Larisa: Ne?
A: Ne dediğimi anladın.
Larisa: Tamam, Pretty Little Liars izlemiş olabirim ama bu güzel bir şaka değil.
A: Evet, bu bir şaka olsaydı dünyanın en berbat şakası olurdu.
A: Neyse ki bir şaka değil.
Larisa: Kimsin sen? Telefonuma nasıl kendini kaydettin? Numaran bile gözükmüyor!
A: İsim neden önemli olsun ki?
Larisa: Neden olmasın ki?
A: Hadi bir oyun oynayalım.
A: Cinayet oyunu.
A: Bu akşam bir cinayet işlenecek.
A: Senin için ipuçları bırakacağım.
A: Fakat muhtemelen bıraktığım ipuçlarını polisler de görecek.
A: Eğer beni polislerden önce bulabilirsen oyunu kazanırsın.
Larisa: Peki ya bulamazsam? Ya seni ciddiye almayıp engellersem? Ya bir cinayet işlenmeden önce polise gidip bu konuşmaları gösterirsem?
A: O zaman cinayet oyununun sıradaki kurbanı olursun.
