Bölüm 1

1.4K 95 20
                                    

İnsanların çoğunu kaybetmekten korktuğum için,sevmekten korkuyorum.Sevilmekten korkuyorum ,kendimin sevilmeye layık görmediğim için.Düşünmekten korkuyorum sorumluluk getireceğim için. Konuşmaktan korkuyorum,eleştirilmekten korktuğum için.Duygularını ifade etmekten korkuyorum, reddedilmekten korktuğum için, dünyaya iyi bir şey vermediğim için.Ve ölmekten korkuyorum aslında yaşamayı bilmediğim için.. aslında şu ki ben ne kadar etrafımdakilerin bana karşı gösterdiği ilgiyi bile bile yaptığım davranışlarımdır. Okul'da o zamanlar son senem okulun bitmesine az kalmıştı ki ben çok stres yapıyordum her şey üst üste geliyordu sanki nefes alamıyordum yanımda olan kimsem yoktu her zaman yalnızdım destek veren bir ailem bile yoktu. Ailem 3 sene önce  trafik kazası geçirmişlerdi.Yurtta kalmaya başlamıştım o zamandan sonra  hayata küstüğüm gün olmuştu.O günden sonra hayat bana dar gelmeye başladı artık her şeyin boş olduğunu fark ettim eğer bir gün öleceksen neden yaşıyoruz demeye başladım, tabi en çokta yalnızlık beni üzüyordu bir insan ailesi olmadan ne yapabilir ki ? Veya bir dostu .Benim en yakın bir dostum bile yoktu, yapa yalnızdım çok mutsuzdum.Okulun bittikten sonra tatil yapmam gerektiğini düşündüm aklımdan geçenler olacak mıydı yurda doğru gitmeye başladım tabi ki asla vazgeçilmezlerimden biri kulaklığımı unutur muyum? Kulağıma gelen hafif sesi kısık şarkılar ruhuma işliyordu adeta. Az kalmıştı,hemen 1 sokak ilerisindeydi yurdum yürürken yere bakıyordum giydiğim ayakkabının güzelliği tekrar gözüme çarpmıştı , ben neden kıyafetleri bu kadar çok seviyordum ? Yoksa diğer insanlarda benim gibi midir merak ediyorum,kıyafet ve moda aşığı,bu tür düşünceleri kafamdan geçirirken bir bakmışım yurdun önündeyim.Her seferinde buraya geldiğimde kapıdan girerken hissettiğim tek bir şey, yalnızlığı sembol etmesi beyaz bir bina ve etrafı eski teller ile çevrili ve etrafında ölmüş çicekler. İçeri girdim, güvenlik bana gözlerini dikmiş bakıyordu, ne garip bir adam bu anlamıyorum her kıza böyle bakılır mı rahatsız olacağımızı hiç düşünmüyor galiba keşke güvenlikte bir kadın olsaydı ne güzel olurdu  hemde rahat olurduk endişe edecek bir şeyimiz kalmazdı. Bence diğer kızlarda benim gibi düşünüyordur. Tabi bu konuyu tartışacak pek kız arkadaşım olmadığı için sadece tahminde bulunuyorum, istisna olarak erkek hastası kızlarımızda vardı tabi ki de olmazsa olmazlarımız. merdivenlerden yukarı çıktım 3.kattaki odama girdim,oda arkadaşım benim gibi sessiz ama onun sessizliği aksine egodan gelen bir şey, ben öyle düşünüyorum. Yatağıma kıyafetlerimi çıkarmadan uzandım ve elime telefonu aldım tatil yerleri aramaya başladım.Gerçi çok güzel geçmeyecekti, yine yalnız kalacaktım ama en azından yeni kişiler tanıyabilirdim.En yakın otobüs biletlerine baktım.Hemen buradan gitmek istiyordum, gerçekten beni sıkıyordu hemde bugün yaz tatiline girmiştik içimde büyük bir mutluluk vardı internet'den direk biletimi almıştım.Tabi ki yarındı sabırsız bir şekilde akşam olmasını ve uyuyup yarın buradan gitmeyi istiyordum.zaman geçsin diye telefonda takılmaya başladım, sosyal medyada dolaşırken herkesin mutlu ve arkadaş çevresi ile çekildiği fotoğraflar vardı biraz hüzün ile karşı karşıya geldim resmen, saatlerce telefonda oyalanırken bir baktım hava kararmıştı.Oda arkadaşım ''yemeğe inmeyecek misin sen ?'' Dedi gerçekten tek yaptığı şey  yurtta gittiği yerleri haber vermektir.Başka yaptığı bir şey bilemiyorum.O yönden çıktı, beş dakika sonra ise ben çıktım. Yemekhaneye gittiğimde sıraya girdim, bir tepsi aldım ve karşıma gelen dünden kalma tavuklar ve dünden kalan bir pilav  ne zaman yeni şeyler yenilecekti  burada hiç anlamıyorum.Tabağıma koyduktan sonra  arkamı döndüm ve  bölüm bölüm ayrılmış kişilikler vardı resmen, bir yerde kahkaha atan şımarık kızlar , diğer yönde göz kalemlerini abartarak süren metal dinleyen kızlar ve son olarak sessiz ve çıtı çıkmayan kızlar  tabi ki de nereye oturacaktım sessizliği tercih ediyorum. Masaya oturdum bir iki lokma aldım ve masadan kalktım,odama doğru gittim, giderken yurt müdürümüzü gördüm. Selda Hanım, ona seslendim ve yarın yurttan çıkış yapıp tatile gideceğimi söyledim.Bana ''yarın işlemleri hallederiz yanıma uğra gitmeden önce''dedi ve arkasını dönüp gitti.Bende odama girdim,hemen yatağımın yanındaki  prize telefonumu taktım ve yatağa girdim gözlerimi kapattım ve hayal etmeye başladım.Hayaller kurarken birden dalıp gitmişim. Sabah oldu uyandım, hızlı bir şekilde bavulumu hazırladım.Pembe şortumu kesinlikle koymalıydım.Hemen Selda Hanımın yanına gittim.Hızlı bir şekilde işlemleri halletti ve otobüs saatini kaçırmamak için yurttan çıkıp taksiye atladım.Otogara geldiğimde  benimde otobüsüm gelmişti  saatler sonra tatil köyüne gittim.Yolda yürürken bir motel vardı  dikkatimi çekmişti, o kadarda çok güzeldi ki giriş yeri rengarenk çiçeklerle doluydu müthiş duruyordu insanın içini rahatlatıyordu, ona bakarken arkamdan biri '' çok etkileyici değil mi ? ''dedi  birden ürktüm ne oluyor diye sonra arkamı döndüm ve karşımda 18 ,19 yaşlarında  uzun boylu sarı saçlı bir  çocuk vardı.İçimde birden mutluluk olmaya başladı. Nedense  mavi gözleri beni  çok etkilemişti  galiba?Birden konuşmam duraksamıştı  hemen cevap verdim,''tabi ki etkileyici dedim'' çocuk yanıma gelip adımı sormuştu bende o güzel gözlerine bakarak ;

- Benim adım, Gizem ya senin ?

- Benim  adımda Toprak.

- Güzel ismin varmış, Toprak.

Çocuk kahkaha atmaya başlamıştı.

- O kadar da güzel sayılmaz hep kız ismi sanırlardı,küçükken dalga geçerlerdi. 

Gözleri kadar ismi de güzeldi bence.Hayatım boyunca ilk defa bu kadar mutlu olmuştum.O çocukta beni etkileyen bir şey vardı motele doğru gitmeye başlarken oda yanımda benimle geliyordu.Sohbet ede ede gidiyorduk, içeri girdiğimizde karşıda  uzun boylu,saçları  beyazlamış bir amca vardı ama bir o kadarda yakışıklıydı. Toprak; baba yeni misafirimiz var, deyince çok şaşırdım aslında pek şaşırmamalıydım öyle bir beyefendiden böyle kibar ve yakışıklı çocuğu olması normaldi.Benim kaydımı falan yaptırdılar. Toprak'da orada çalışıyormuş meğersem bana odamı göstermeye götürdü, çok güzel dizaynı vardı çok beğenmiştim. Bana kimsen yok mu? Dedi bende sessiz kalarak 3 yıl önce trafik kazasında kaybettim ailemi dedim birden stres yaptı. Toprak özür dilerim dedi bende özür dilemene gerek yok bilmiyordun senin suçun değil dedim o anda birden yalnız hissettim kendimi yanıma doğru yaklaşıp bana artık senin yanında biri var o zaman dedi ben birden şaşırdım ne oluyor diye bana gülerek merak etme sana zarar vermeyeceğim yanında olacağım her zaman dedi içimden kendimle konuşuyordum bir insan bu kadar tatlı olmak zorunda mıydı ? Bence çok kibar bir çocuktu her neyse Toprak ile aramızda bir yakınlaşma olmaya başlamıştı bunu hissetmiştim Toprak aşağıya indi bende eşyalarımı odama dizdim. Akşama doğru ben odamda otururken kapıyı biri tıklattı gece yarısı birden korktum kapıya doğru yaklaştım kim o dedim  ben Toprak dedi fısıldayarak kapıyı açtım ne arıyorsun burada dedim bana hadi gel seni dışarı çıkaracağım buraları gezdiririm dedi bende başka zamanı bulamadın mı dedim gülerek bana hadi çok konuşmada gel dedi o kadar tatlı ki gidip sarılasım vardı ama çok ayıp olurdu daha yeni tanışmıştık dışarı çıktık hava çok güzeldi. Toprak kumsal da çok güzel bir yer buldu ve oraya oturduk uzun saçlarım esen rüzgarla ona  doğru savruluyordu. Bana ee seni buralara hangi rüzgar attı dedi. Bende okulum bitti gezmeyi düşünmüştüm tabi her zaman yalnızdım her zaman ki gibi tek başıma dolaşıyordum dedim oda bana  neden tek dolaşıyorsun çok güzel bir kızsın bir sürü arkadaşın olması lazım dedi. Birden utandım yanaklarım kızarmıştı, Toprak birden elimi tuttu yanıma iyicene sokuldu ben iyicene kızarmıştım özellikle gülüşü karşısında durulmuyordu o kadar güzel gülüyor ki bir insanı baştan çıkarabilir bakışları beni etkilemişti bir şey diyemedim elimi tutunca kulağıma yaklaştı ve bana fısıldayarak sana gülmeyi öğreteceğim Gizem dedi gerçekten bu çok hoştu. Benim yalnız olduğumu hemen anlamış gibiydi ilk tanışmamıza rağmen fazla ileri gitmiştik ama buna değer bir gece geçirdik. Toprak beni odama geri bıraktı kendi yatağına dönerken yarın yeni bir güne Başlayacağız şimdi uyu prenses dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 17, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

YENİ BİR IŞIKWhere stories live. Discover now