Chapter Twelve: Hyung!

987 59 32
                                    

POV of Chen

“Hyung, siguraduhin muna natin na ayos yung breaks, saka yung makina, alam mo na” sabi ko kay Xiumin hyung

“Chen-yah, paki-check naman nung gas kung full tank pa” sabi nya, pumasok ako,

“Ne, tara na hyung” sabi ko, sumakay na rin sya.

“Chen-yah, pag may nangyari satin…thank you ah”

“Luhh hyung? Wag ka nga ganyan”

“Ihhh” he pouted

“Para san hyung?”

“Kasi hanggang dulo, di mo ko iniwan, salamat Jongdae” sabi nya sakin, napangiti na lang ako, kahit mukhang cute tong si Umin hyung, hindi sya magaling magsalita ng ganyan, nakakatuwa tuloy.

I patted his back “Hyung, wag ka nga magsalita ng ganyan!” asar ko sa kanya, nag-drive na sya, tahimik lang kami, siguro kasi alam namin na walang ligtas na lugar para samin. “Alam mo Chen, I’ve learned a ver valuable lesson in this story” sabi sakin ni Umin hyung “Ano naman yun hyung?” tanong ko “I’ve learned that you should always tell your loved ones how you feel, because anytime, they might leave you, in that case, you won’t regret not telling them ‘I love you’” sabi sakin ni hyung. I smiled, si hyung, napaka-senti ata XD “Hyung…thank you for staying with me as well, I love you like a real brother hyung” sabi ko sa kanya, napatingin sya sakin, he smiled and nodded. Hehehe, namula tuloy ako, kahit troll ako, sensitive din ako noh! We stared at the road silently.

I turned to hyung, he was smiling, hahaha, kung mamamatay kami ngayon ni Xiumin hyung, masaya ako kasi nasabi ko lahat ng gusto kong sabihin sa kuya ko. He turned to me “Yah, matulog ka muna, inaantok ka na” sabi nya sakin, I nodded and closed my eyes, kanina pa ko inaantok eh. “Yah! Chen gising! Chen!” nagulat ako sa sigaw ni Xiumin hyung. I opened my eyes, he was soaked in his sweat “Bakit hyung?” tanong ko, “Si…nasa salamin, si…” I turned to the rearview mirror, nasa likod namin sya! “Yah!” I screamed as well, nakita ko kung pano nagmadali si Xiumin hyung mag-drive.

“T-teka yung breaks…bakit wala? Hala” sabi nya stepping on the break.

“Whaa hyung! Mamamatay na ba tayo?”

“Chen-yah! Sorry! Sorry Chen!” he started crying, ang bilis pa naman namin.

May nakasalubong kaming truck na zigzag yung pagmamaneho “Brace yourself” sabi nya, binuksan nya yung pinto ko tapos tinulak nya ko palabas, binangga nya sa puno yung kotse. I blacked out. Patay na ba ko??? Xiumin hyung? I opened my eyes to see stars, ang sakit ng katawan ko. I turned to see I was lying on grass…I turned to the car…Xiumin hyung.

“Hyung…” I moaned, he turned to me, his head on the stirring wheel, he smiled

“Chen-yah, I love you brother” he smiled again, nag-aapoy na yung makina ng kotse.

“Hyung!” I shouted, di ako makagalaw.

Narinig ko na lang na sumabog yung kotse, I started crying.

A/N:

Ewan ko, pero huhubells, Jongina, naiyak ako sa chapter na to! (TT ^ TT)

PAGPAG (EXO VERSION)Where stories live. Discover now