ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΟΥΠΕΡ-ΗΡΩΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Κατευθείαν μπήκαμε μέσα μόνο εγώ και ο ΜΠΟΜΠΟ οι άλλοι συνέχισαν την βόλτα και είπαν πως θα γυρίσουν σε μισή ώρα για να φύγουμε. Δεν χάσαμε λεπτό, με το που μπήκαμε μέσα το μαγαζί έλαμπε λες και είχε χρυσόσκονη. Ο υπάλληλος καθόταν στην γωνίτσα του ούτε  καν μας μίλησε, ήταν πολύ γυμνασμένος με παράξενο μαλλί έμοιαζε με ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΑΣ. Βρήκα μια στολή που μου άρεσε πάρα πολύ την πλησίασα ήταν ολόμαυρη ειχε δυο πορτοκαλί γραμμές στο κάτω μέρος δυο διαγώνιες γραμμές όπου στο μέρος που εφάπτονται έχει ένα τρίγωνο αλλά δεν έχει κάποιο γράμμα ή κάποιο σύμβολο. Ο ΜΠΟΜΠΟ διάλεξε μια χρωματιστή στολή, στο κάτω μέρος είχε μπλε και πράσινο, στην μπλούζα κόκκινο και πορτοκαλί, η μάσκα είχε όλα αυτά τα χρώματα μαζί και η κάπα άσπρη, πως του άρεσε αυτό το πράγμα δεν μπορούσα να καταλάβω.

Πήγαμε στα δοκιμαστήρια για να δοκιμάσουμε τις στολές μας μπήκα μέσα έκλεισα την πόρτα και άρχιζα να βγάζω τα ρούχα μου και καθώς έβγαζα την μπλούζα μου είδα μια κάμερα σε κάθε γωνία του δοκιμαστηρίου πλησίασα μια απο τις τέσσερις κάμερες έψαξα αν έχει κάτι σαν ON-OFF αλλά το μόνο που είδα ήταν έναν διακόπτη που έγραφε ΣΟΥΠΕΡ ΩΡΩΑΣ και ΘΝΗΤΟΣ ο διακόπτης ήταν απο την μεριά του ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΑΣ δεν εδωσα παραπάνω σημασία και συνέχισα, όταν πήγα να βάλω το κατω μερος της στολής ακούμπησα το χέρι μου στον καθρέπτη και αυτός άνοιξε σαν πόρτα αρχικά νόμιζα ότι ήταν αποθήκη αλλά μετά ένιωσα κάτι να με τραβάει χωρίς καν να με ακουμπάει

                     ...........

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρέθηκα σε ένα ασπρο δωμάτιο ξαπλωμένος σε ενα κρεβάτι, όταν πήγα να σηκωθώ δεν μπορούσα, κοίταξα γύρω μου και είδα πως ήμουν δεμένος με ένα παράξενο πράγμα. Το μόνο που μπορούσα να κουνήσω ήταν το κεφάλι μου και αυτό με δυσκολία. Πέρασαν 10'λ να κοιτάω ένα άσπρο καθόλου διασκεδαστικό ταβάνι. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μεσα ένας άντρας ασπρομάλλης ντυμένος γιατρός,άρχισα να τον ρωτάω πού βρίσκομαι; Τι γυρεύω εδω; Τι έχω πάθει; Αλλά δεν μου απάντησε και συνέχισε να με ακουμπάει στο κεφάλι χωρίς να ξέρω τον λόγο,ξαφνικά έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο, σηκώθηκε και έφυγε. Με το που έφυγε ο γιατρός μπήκε μέσα ένας άνθρωπος που κάποιον μου θύμιζε αλλα δεν μπορούσα να θυμηθώ ποιον. Τότε άρχισα να κάνω σε αυτόν τις ίδιες ερωτήσεις: Που είμαι; μου είπε πως βρίσκομαι στον κόσμο των ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΩΝ στην HERO TOWN μετά τον ρώτησα πως βρέθηκα εκει και κατευθείαν μου είπε <<Μέσω του μαγαζιού>> <<Ποιος είστε εσείς;>> τον ρώτησα μετά και μου είπε πως τον λένε Τζον Σταϊλερ αλλά το καλλιτεχνικό  μου είναι  "FANTAJOHN" μου ειπε να τον φωνάζω έτσι,μου έβγαλε αυτά που είχα στα χέρια μου, στα πόδια μου, στο σώμα μου και στον λαιμό μου. Οταν τον ρώτησα τι θα κάνω εδώ μου είπε πως θα μάθω να ζω σαν ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΑΣ και αργότερα να σώσω τον κόσμο. Χάρηκα απίστευτα, μετά απο λίγο μου έδωσε ενα τηλέφωνο άγνωστης μάρκας αλλά ταυτόχρονα πάρα πολύ ωραίο όταν μου το έδωσε θυμήθηκα το τηλέφωνο μου και πως έπρεπε να επικοινωνήσω με τους φίλους μου και τους γονείς μου. Σηκώθηκε ο FANTAJOHN και μου ειπε <<Αύριο ξεκιναει το μάθημα>> με ένα χαρούμενο βλέμμα και ένα υπονοούμενο. Βράδιασε......και εγώ έπεσα για ύπνο περίμενα πως και πως την αυριανή μέρα.

              Arkoudos 1

          Γεια σας τι κανετε;;
         Αυτο ειναι το δευτερο κεφαλαιο ελπιζω να σας αρεσε
           Ψηφιστε και γραψτε σχολιο