Just us.

2.

"Όπα ρε μεγάλεεε. Θα μας κάνεις ντα;"

Και τοτε πλησίασε απειλητικά.

"Σου αρέσει να πηδιέσαι αδερφούλα;"

Πως μου μιλάει έτσι δεν έχω δώσει το δικαίωμα για κάτι τέτοιο και ναι ειμαι ακόμα παρθένα.

"Πρώτον μίλα μου καλύτερα,και δεύτερον άκουσες τη《μαμά》δεν είμαστε αδέρφια."

"Δεν απάντησες στην ερώτηση μου."

"ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΈΡΕΙ ΤΙ ΚΆΝΩ"

Πλέον φώναζα.

"Σ'αρέσει να σε πηδάει ο Σπύρος καριολάκι;"

"ΑΓΟΡΆΚΙ ΜΟΥ ΑΚΟΎΣ ΤΙ ΛΕΣ;"

"Εμένα θα μου μιλάς ποιο ήρεμα."

"Αλλιώς τι θα μου κάνεις παλιο μαλάκα;"

Και τότε το χέρι του βρέθηκε με δύναμη πάνω στο μάγουλο μου και άρχισα να τον σπρώχνω με δύναμη μέχρι που τον κολλάω με δύναμη πάνω στην πόρτα του δωματίου και έκανε έναν δυνατό θόρυβο.

"ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ ΠΟΤΈ ΞΑΝΆ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΊΞΕΙΣ. ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ;"

"Τι γίνεται εδώ παιδιά; Τι φωνές είναι αυτές;"

"Αποφάσισες να νοιαστείς;"

Λεει ο Ορέστης.

Εγώ απομακρύνομαι από εκεί και πάω στο δωμάτιο μου χωρίς να μιλήσω. Κλείνω την πόρτα και την κλειδώνω. Ξεσπάω σε κλάματα αλλά σιγανά δεν θέλω να με ακούσει να κλαίω αυτός ο μαλάκας. Παίρνω το λάπτοπ και βάζω the vampire diaries το επεισόδιο που η Ελένα πέφτει σε κόμμα. Ακούω το κινητό μου να δονείται και βλέπω μήνυμα από την κολλητή μου την Αμαλία.

'Που είσαι μωρη;'

'Σπίτι μου,εσύ;'

'Έρχομαι.'

Ααα ωραία δεν με ρωτάει να έρθει η όχι.

'Ψωφα.'

''Ευχαριστώ μωρή'

Συνέχιζα να βλέπω την σειρά μου μέχρι που χτυπάει το κουδούνι. Δεν έδωσα σημασία όλο και κάποιος θα ανοίξει. Άκουσα την πόρτα να ανοίγει.

'Γεια σου Ορέστη.'

'Η Ήρα λείπει. Αν θες έλα να κάτσουμε μαζί'