OLVİDAR (Unutmak) -TAMAMLANDI-

38.Bölüm

Bölüm Müziği : Scorpions - Send Me an Angel (Guitar Cover)

Yiğit'ten

Kollarıma yığılan Mira ile endişe kat sayım sınıra ulaşmıştı fakat Emre'nin belinde gördüğüm silah yüzünden arkada gizlenen Mete ve Selim'e hamle yapmaları için hiçbir uyarı veremiyordum. Ani bir yakalanma hareketinde Emre'nin neye cesaret edebileceğini kestiremiyordum. İlk kurşun Mete ya da Selim'den çıkarsa bu da onların başını yakmak demekti. Mantıklı davranmalıydım, şu an ne kadar mantıklı olabilirsem o kadar mantıklı olmalıydım.

"Defol git artık Emre, bak Mira kötü. Şimdi arkanı dön ve bir daha karşımıza çıkma. Bu olanlar da aramızda kalsın." dedim sesimin emin çıkmasına dikkat ederek.

Kollarımın arasında duran Mira ile yavaşça yere eğildim ve başını kucağıma yerleştirdim. Birilerinin polisi aramış olmalarını diledim, polis gelene kadar Emre'yi silahından uzak tutabilirdim.

"Aramızda kalsın ha? Ben oradan çok mu saf görünüyorum Yiğit? Bu harika geceni bok ettim ve sen bunu yanıma bırakacaksın demek... Ayrıca güzel Mira'nın da baygın şekilde kucağında yatıyor olması cabası."

Arada bir dili dolanıyor, alkolün etkisinde olduğu ortaya çıkıyordu.

"Hapislerde çürüyüp kızından yıllarca uzak kalmak istemiyorsan defol git Emre." diye tısladım dişlerimin arasından.

Yapmacık bir kahkaha attı,

"Kendinden çok emin konuşuyorsun Yiğit Soylu. Belki benim Mira için bir şansım kalmadı ama senin de o şansını yok edeceğim." dedi ve boş bakışlarının ardından belindeki silahı çıkardı.

Bunu fark eden Mete ve Selim aynı anda silahlarını Emre'ye doğrulttu, Emre sessizlikte çıkan hışırtı sesini fark etmiş olacak ki yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. Bakışlarını üzerimden hiç ayırmıyordu.

"Eminim ki adamların da şu an beni hedef aldı, ama bilmiyorlar ki ellerindeki silah ateş aldığı an benimki de alacak. Buradan elim boş dönmeyeceğim!"

Mira'nın vücudunu bedenimin arasına alarak siper oldum, bakışlarım sıra sıra Mete ve Selimde gezdi. Tetiktelerdi, tek bir göz kırpmam onlar için ateş emri olacaktı. Gözlerimi kaçırdım, kollarımın arasında hayatımın en önemli insanı varken böyle bir kararı vermek çok zordu.

"Beni vur." dedim tok bir sesle.

"Tam Yiğit'ten beklenecek davranış." dedi keyifli bir sesle.

Namlunun ucunu bir bana bir Mira'ya doğrultuyordu. Titreyen eli gözümden kaçmamıştı.

"Vur beni."

"Ya ondadır ya bunda..." diyordu namluyu ikimiz arasında gezdirirken.

"Vur beni!" diye çığırdım.

"Vur!"

"Vur!"

Tekrarladığım kelime ile Emre'nin kaşları çatıldı, eli sabitlendi, duruşu dikleşti.

"Geber." dedi ve tok silahın sesi boşlukta yankılandı.

***

Mira'dan

Hafif bir acı ile gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey koluma bir iğnenin giriyor olduğuydu. Hemşire olduğunu tahmin ettiğim uyandığımı fark edince gülümsedi.

"Geçmiş olsun Mira hanım, kanınızı aldıktan sonra uyandığınızı hemen Koral beye haber vereceğim." dedi biraz heyecanlı bir şekilde.