NOT: Eleştirilerimiz tamamen okuyucu gözündendir. Kimseyi üzmek veya kırmak gibi bir amacımız yok.
İLK SAVAŞÇI
ENGEL - marepreto
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devamlılık durumu: Devam ediyor
Okuduğum bölüm sayısı: 4/4
Bölüm uzunluğu: Yeterli
Tanıtım;
Hayat, önümüze çıkan engelleri aşıp sonuca ulaşmamızın hikâyesiydi. Ya sonunda kötülüklerin esiri altında ebediyen bir hüküm sürecektik ya da iyilik özünün devasa bir şekilde serpiştirilmiş mekânında kendimize bir yer edinecektik. Bu, bizim o engelleri aşma şeklimize bağlıydı. Her şey; kendi avuçlarımızda, kendi ruhlarımızda, kendimizin zayıf ya da güçlü himayesi altında gerçekleşen bir çeşit kabullenişti.
~
"Kalbimin bulunduğu zindanın paslanmakla bütünleşmiş demirleri, her geçen gün etrafa acı dolu sessiz çığlıklar saçıyordu. Zindan içindeki kalbim, bu çığlıkların ve karanlığın egemenliğinde acımasızca mücadele veriyordu. Ta ki onun kalbimi ve kalbimi anımsatan kendimi, bu acıyla yaşayan ortamdan kendisinin zarar göreceği bir şekilde çıkarmasına kadar..."
Yorumum; (spoiler içerebilir)
Kitap 4 bölümden oluştuğu için -giriş bölümüyle beraber- konuyu pek anlamadım. Yazar da 3 bölümde konuyla ilgili hiçbir ipucu vermediği için pek anlaşılmadı.
Baş karakterimiz Beril'in annesi bir hayat kadını, babası ise vefat etmiş. Hikaye böyle başlıyor.
Öncelikle belirtmek istediğim bir konu var, yazarcım. Betimlemelerin çok hoşma gitti. Bazen olmaması gereken yerlerde betimlemeler var ama bu önemsiz bir ayrıntı. Özellikle 14 yaşında olduğunu görünce çok şaşırdım.
Kapak ise, bence konuya uygun olmuş. Baş karakter Beril'in karamsar iç dünyasıyla bağdaşıyor.
Anlatımın çok güzeldi. Şahsen ben etkilenmiştim. Okuyucuya karakterin duygularını ve düşüncelerini güzel bir biçimde hissettirmişsin. Açıkcası wattpad de bunu yapabilen çok fazla yazar yok. Genelde duygu değil de, konuşmaların ön planda olduğu hikâteler yazılıyor.
