Chapter 23

39 2 0
                                    

Οταν η ταινια τελειωσε φαγαμε παγωτο,εγω και ο Χαρης σοκολατας,ο Χριστος βανιλια και η Παναγιωτα φραουλας.

"Ει σταματα",λεω του Χαρη και σκουπιζω το παγωτο απο την μυτη μου,αλλα εγω δεν εμεινα πισω του το ανταπεδεσα,ετσι περνω μια κουταλια απο το παγωτο του Χριστου και του το βαζω στο στομα του. Γυρναει και με βλεπει με ενα αγριο/παθιασμενο βλεμμα και ερχεται καταπανω μου,με πιανει απο τα μπρατσα και κολλαει τα χειλη του πανω στα δικα μου. Οταν αποτραβιεμε βλεπω τον Χριστο και την Παναγιωτα να μας βλεπουν.

"Τι?",ρωταω

"Ναι τι παθατε και μας βλεπετε?",ρωταει αμεσως μετα ο Χαρης.

"Εε..τιποτα,τιποτα"απαντησαν και οι δυο ταυτοχρονα και αμεσως μετα κοιταχτικαν με ενα περιεργο βλεμμα.

"Τι ωρα πηγε?",ρωτησε η Παναγιωτα

"12:30",της απαντησε ο Χριστος

"Αντε παμε να κοιμηθουμε?",λεει η Πανγιωτα

"Τι? Απο τωρα?",της ειπα

"Απο τωρα? Τωρα αρχιζει το γλεντι",ειπε ο Χαρης και βγαζει 2 μπουκαλια βοτκα

"Τι? Αληθεια τωρα? Θα παμε να κοιμηθουμε?",ρωταει ο Χριστος

"Ναι θα παμε για υπνο. Νυσταξα",ειπε η Παναγιωτα

"Ελατε τωρα ρε παιδια. Τωρα αρχισε η νυχτα",τους λεω

"Ραφα,αν θες εσυ μεινε ξυπνια εγω θα παω να κοιμηθω οποιος θελει με ακολουθει"

"Εε..θα παω δεν γινετε να την αφησω μονη",γυρναει μου λεει ο Χριστος και φευγει

"Μονοι λοιπον",μου λεει ο Χαρης

"Ναι επιτελους μονοι",του λεω και ακουγετε απο διπλα η Παναγιωτα να φωναζει

"Καντε λιγη ησυχια προσπαθω να κοιμηθω εδω"

"Παμε καλυτερα καπου αλλου?",με ρωταει ο Χαρης

"Ναι αμε",του χαμογελαω και βγαινουμε απο το δωματιο

"Σιγα γιατι κοιμουνται οι γονεις της Παναγιωτας,να μην του ξυπνησουμε",του λεω

"Ναι καλα λες",μου λεει και παμε κατω στο σαλονι. Καθησαμε διπλα διπλα στο σκωτεινο δωματιο και για λιγα λεπτα δεν μιλουσαμε μονο κοιταζαμε ο ενας τον αλλο. Ξαφνικα μου χαμογελαει και του χαμογελαω πισω.

"Τι ειναι? Εχω κατι?",των ρωταω

"Ναι"

"Τι? Που?"

"Εχεις πολυ ωραια ματια. Αυτο εχεις",μου λεει και νιωθω να κοκκινιζω,ξαφνικα πιανω τον εαυτο μου να κοιταω τα χειλη του,κοιταω αμεσω αλλου ελπιζοντας να μην με ειδε αλλα ματαιο με ειδε και μου το ανταπεδωσε. Με αρπαζει και κολλα τα χειλη του πανω στα δικα μου,νιωθω την γλωσσα του να εισερχεται στο στομα μου και να ψαχνει την δικη μου,οταν την βρισκει της αρχιζει κατι ωραια παιχνιδακια και εγω μενω καγγελο. Τον νιωθω που ερχεται πιο κοντα μου με αποτελεσμα να ξαπλωσω στον καναπε,ερχεται απο πανω μου και με φιλαει παθιασμενα στο στομα, μετα συναιχιζει στο λαιμο,τον νιωθω που μου τραβαει την φανελα αλλα εγω τον διακοπτω και συκωνομαι.

"Εε...συγνωμη,παρασυρθηκα"

"Ειναι ενταξει απλως ενιωσα καπως αβολα"

"Γιατι?"

"Γιατι δεν εχω ξανακανει κατι τετιο"

"Αληθεια?"

"Αληθεια,δεν ειμαι καμια τσουλα εγω"

"Ναι προς Θεου δεν το εννοουσα αυτο"

"Αυτο ελειπε"

"Συγνωμη και παλι"

"Δεν πειραζει αρκει να μην ξανασυμβει. Παμε επανω?"

"Ναι"

Συκωνομαστε, μου πιανει το χερι και κατευθυνομαστε προσ στο δωματιο της Παναγιωτας!

~~~~~~~~~~~

Γεια σας! Πατηστε το αστερακι 🌟και αφηστε κομμεντς για το τι θελετε να δειτε στο επομενο.

-Ρ😘

Ο κολλητός μουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα