𝙅𝙚𝙡𝙡𝙮𝙛𝙞𝙨𝙝 » 𝘱𝘢𝘳𝘬𝘦𝘳

4

"Benim yığınıma dokunma." diye uyardı Ned' i, patates kızartmalarını işaret ederek. Koltuğunda ayaklandı ve tezgaha doğru yürüdü.

Kimin doğum günü olduğunu bile bilmiyordu ancak Ned sürüklemişti ve her şey bedavaydı. İçkilere yanaşıp kendi vicdanını dinlemeye başladığında cebi titredi.

uk: ceplerim denizanasıyla dolu

endoplasmicreticulum: ne

uk: mmm evet

endoplasmicreticulum: iğrenç

uk: tatlarını alana kadar bekle

   Gözlerini devirerek telefonu tekrar ait olduğu yere bıraktı ve düşünmeye başladı. May alkol kokusunu kesin alırdı, cin gibi bir şeydi. Kızmazdı ancak-

   Yanında bir gölge belirdiğinde fark etmişti ki bu bir kızdı. Ona doğru kısa bir bakışla doldurduğu şeyleri takip etti.

   "Neden bakıyorsun?"

   Peter panikle bakışlarını kaçırdı. "B-ben, ben bakmıyordum-"

   Kız kırmızı maskeli yüzünü ona doğru çevirip etrafı yıldız çıkartmalarıyla dolu gözlerini devirdi. "Yardımcı olabilirim, işte," elindeki bardağı ona doğru uzattı, "benimkini dene."

   Peter aldığı ilk yudumunda beğeniyle başını salladı. Bu şey gerçekten iyiydi. Kız ona da bir bardak hazırladıktan sonra kendininkini Peter' ın elinden alarak kalabalığa karıştı. Ceplerinden çikolatalı şekerler dökülüyordu ve bunun farkında değildi.

   Peter onu uyarmak için elini kaldırmış, seslenmeye hazırdırdı fakat şunu hatırladı: ceplerim denizanasıyla dolu.