Güzel sevdik be iliklerimize kadar hissettik sevdigimizi peki ya sevildigimizi ?
Haksızlık etmeyelim sevildik de, ama yeteri kadar değil sevgimizin karşılığıni alıcak kadar çok sevilmedik..
Mesela kimse ağlamadı bizim için sokaklarda kaldırım köşelerinde, evimize gelip kimse yalvarmadı mesela beni bırakma diye, sayfalarca mesajlar okuyamadık hiç gönlümüz alınsın diye, ansızın süprizler yapılmadı mesela bize ve bunun gibi daha nicesi.. Evet biz güzel sevdik de değdi mi ? Soruyorum hepinize eminim vardir içiniz de ben güzel sevildim ve kardeşim diyen değdi sevdiğime diyen.. Yalan yok şuan çok güzel giden bi ilişkim var ben bu kitabin hem yazarıyım hemde baş kahramanı :) Herşeye rağmen ayakta durmayi başardık biz evet dedigim gibi çok güzel giden ve taçlanicak olan bi ilişkim sürüyo peki ya yaşadıklarımı unuttum mu ? Hayır unutmadim çünkü ben unutulucak şeyler yaşamadım ağır acılar çektim tedavi gördüm ilaçlar kullandim günlerce yemek bile yemediğini biliyorum ve bi gün ne oldu tekrar çıkıp geldi sebepsiz bahanesiz açıklamasız sadece geldim dedi ben ne mi yaptım çektiğim acıları yaşadıklarımı döktüğün gözyaşlarını hiçe sayıp ona sarıldım sanki hiç gitmemiş gibi sanki beni yari yolda bırakıp bitti kelimesini yüzüme vura vura söylememiş gibi sanki kapisina gidip yalvardigimda beni görmezden gelip çekip gittiğini görmemişim gibi sarıldım..Çoğunuz kızar şimdi bana bende kızmıştım kendime hâlâ da kızıyorum neden unuttun neden hiçe sayıp ona döndün diye neden döndüm biliyomusunuz ben sevdim onun ugruna ölücek kadar sevdim kapısına gidip beni bırakma diye yalvaricak kadar sevdim sokaklarda canim çıkana kadar aglicak kadar sevdim yaşadığım şehri terk edicek kadar sevdim ben. Aslında daha bir çok sebebim vardi kendime göre dönmek için nereye baksam onu görüyodum mesela o okyanus mavisi gözleri geliyodu gözlerimin önüne herkeste onu ariyodum ama kimsede bulamiyodum herkesi ona benzetip kimsede bulamamak ışte bu çaresizlikti mutlu olamadim aslında denemedim korktum sevemem bidaha dedim şu yaşımda kendime duvarlar örüp içine saklandim kimseyi yanastirmadim yanıma bazen gözlerim kan çanağina dönene kadar ağlayıp aynaya bakmaya korkardim bazen gün boyunca uyuyup oni rüyamda görmeyi dilerdim bazende tepkisizce saatlerce otururdum o örďüğüm duvarin içinde. İlk zamanlar rüyamda gördüğüm de ona dokunarak uyanicam sanirdim elimi uzatirdim ama o orda olmazdi kokusu gelirdi ansizin burnuma o kadar çok çekerdim ki içime bidaha nefes almak istemezdim gecelerce kazağına sarılıp uyudum sanki o yanımdaymış gibi ben benim olmayan bi adami sevdim ben bunları yasarken onun bi sevgilisi vardi bile. O orda başkalarını mutlu ederken ben mutluluk kelimesini çıkarmıştım beynimden senelerimi verdigim adam bitirmişti beni biliyomusunuz ben bunlara rağmen kabul ettim onu demistim çok güzel sevdik biz ama sevilemedik...
