1. Ayımızı doldurduk bugün. Böyle dedigime bakma ayrılığımızın 1. ayı tabiki... Gitmeni bekliyorum hâlâ evime dönmek için ama sanırım daha fazla kacamicam senden ailemden yarın dönüyorum sevgilim sen olmayan bi şehire merhaba dicem yine ama çok kalmicam bi kaç gün durup tekrar terk edicem oralari. Bekliyorum sakince sessizce inanırmısin ağlarken bile sesim çıkmıyor artık içime akıtıyorum göz yaşlarımı. Sadece bekliyorum ben bi umuttur yaşamak demiş şair bir umut şimdi benim için yaşamak içimde yeserttigim solmaya yüz tuttukca suladigim bi umudum var tekrar geliceksin biliyorum hissediyorum yarim kaldık bu aşk böyle bitemez bitmemeli. Korkuyorum aslında ya kendimi kandiriyosam diye ya boşa geçerse saatler diye geçmez dimi sevgilim dönersin sen bana seversin yine beni ilk gün ki gibi bakarsın gözlerimin içine.. Bakmazsan eğer unutmaya mahkûm kalıcam sevgilim dönmezsen eğer gitmek zorunda kalicam kendimden ve senden. Sevmezsen sevgilim elbet bulunucak beni seven biri ihanet edicem bende ki yerine başka biri dolurucak kalbimi başka biri tutucak ellerimi başka biri bakıcak o çok sevdigin gözlerime bunlar zaman alicak belki yıllar ve ben bunları yaşadığım günlerde seni asla affetmicek olucam içimde ki o umut karalar bağlayıp yara olucak arada sızlayıp kanayan.. Yaram olma sevgilim yine gel YARİM ol !!
