ထာဝရထက္ တစ္ရက္ပိုသည္

ထာဝရ အပိုင္း ၉

အပိ္ုင္း ၉

Yunho ကားကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းေမာင္းရင္း ပတ္ဝန္းက်င္က သဘာဝအလွမ်ားကို ေငးေမာေနမိသည္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ေဘး မွာ ေဖာက္ထားတဲ႕ ကားလမ္းမွာေမာင္းရင္း ေရလွိဳင္းေတြၾကား ေမာင္းေနရသလို ခံစားမိသည္ GPS ကိုၾကည့္ကာ ေမာင္းေနရေပမယ့္ ကမ႓ာသစ္ကို ေရာက္ေနသလိုခံစားရသည္ Korea ဒီလိုလွတဲ႕ေနရာေတြရွိေသးတာပဲ...

Yunho ကားကို ခဏ ေဘးခ်ရပ္ကာ ပင္လယ္ႀကီးကို ၾကည့္ေနမိသည္ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြက္ု အရွိန္ျပင္းျပင္း လာ႐ိုက္ေနတဲ႕ လွိဳင္းလုံးေတြကို ၾကည့္ရင္း တစ္ခုုခုကို လြမ္းသလို လစ္ဟာေနသလို ခံစားရသည္ အင္းးး ဟိုေကာင္ေလး ေျခေထာက္သက္သာရဲ႕လား ... စေတြ႕တုန္းကလည္း ေျခေထာက္နာေနတာ.. ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ႕ရင္ ေသခ်ာေမးၾကည့္မွပဲ... ဖုန္းနံပါတ္လည္း ေတာင္းရမယ္... Yunho ေတြးရင္း ျပဳံးမိသည္.. အခုရက္ပိုင္း ေကာင္ေလးကို သတိမရတဲ႕ေန႕ရယ္လို႕မရွိ တစ္ခုခု တိုက္ဆိုင္တိုင္း သတိရေနမိသည္ ဘာလို႕သတိရေနမိလဲေတာ့မသိ...ေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ေခ်ာတယ္... ေတြ႕ဖူးသမွ်လူေတြထဲ သူအေခ်ာဆုံးပဲ... ဒါေၾကာင့္လည္း မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ေနတာ ေနမယ္...

Oh Yeong Pyo တစ္ေယာက္ ကားမွားစီးမိၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသည္ ကိုယ္မကၽြမ္းက်င္တဲ႕နယ္ေျမမွာ ဘယ္သူ႕ကို အကူအညီေတာင္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနမိသည္

ဦးေလး ... ဒီမွာပဲ ခဏနားၿပီးကားၾကဳံေစာင့္ေပါ့ .. Bus က ဒီမွာ ဂိတ္ဆုံးတာ ဟိုဘက္လမ္းကဆို ဦးေလးသြားခ်င္တဲ႕ဆီကို တန္းေရာက္တယ္... သေဘာေကာင္းတဲ႕ ကားတစ္စီးက ေခၚမွာပါ.. ကၽြန္မလည္း ဝိုင္းေျပာေပးပါ့မယ္...

Oh Yeong Pyo ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရင္း လမ္းမဆီေမွ်ာ္ၾကည့္မိသည္ ဟူးးးးး မနက္ထဲက ထြက္လာတာ အခုထိ သြားခ်င္တဲ႕ဆီကို မေရာက္ေသးဘူး လိပ္စာကတ္ကို ထပ္ထုတ္ကာ လိပ္စာကို ဖတ္လိုက္သည္ အသက္ႀကီးလာလို႕လား မသိပါဘူး ထပ္ကာ ထပ္ကာဖတ္ေနေပမယ့္ အခုထိ လိပ္စာကို မမွတ္မိဘူး ျဖစ္ေနသည္

ေအာ္... ဆရာCho ဆီသြားမလို႕လား... သူက သိပ္ေတာ္တာ.. ကၽြန္မလည္း ေရာက္ဖူးတယ္.. ဒီေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ႕ ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆရာCho ဆီ သြားၾကတာ.. ဦးေလး စိတ္ပူမေနနဲ႕.. သူတို႕ေခၚတင္သြားမွာ... ဆိုင္ရွင္အမ်ဳိးသမီးက Yeong PYo ေရွ႕ ေရတစ္ခြက္ခ်ေပးရင္း ေျပာသြားသည္