CAT Officers (Slow Update)

IV • Savior

"Oh please Ky! Hindi na, okay lang ako. Tsaka family bonding niyo 'yun eh, next time nalang!"

Sa huli, napapayag ko rin siyang hindi na ako sasama. Hindi talaga niya ako titigilang kulitin.  Nagpaalam na siya at nauna ng umalis.

"Jassane?" I was about to leave the campus when someone called my name. I looked back and I saw Jeramael walking towards me. 

"Uwi ka na? Sabay na tayo." 

A smirk flashed on my face, may kapilosohang sumagi sa isip ko. Tinapik ko yung balikat niya. "Sabay lang, walang tayo." I teased, "Ambisyoso ka masyado Mael." I added.

I saw how his eyes widened in surprise. Hindi niya ata inaasahan yung biro ko. 

"A-Ah I just want to--"

"Joke lang HAHAHA! Ito naman masyadong seryoso." natatawang saad ko at hinampas yung braso niya. Hindi siya umimik, nakatingin lang siya sa'kin at hindi pa rin makapaniwala.

"Nabasa ko lang yun sa facebook. Sa isang page, triny ko lang! Naniwala ka naman."

Humagalpak siya ng tawa. "Naniwala? Malamang maniniwala ako na wala pang tayo."  seryosong sambit niya.

Ako naman ang tumingin sa kanya ng nagtataka, "Pang? What do you mean by that?"

"Bakit umasa ka naman?" he grinned. "Joke lang nabasa ko lang din sa page. HAHAHA"

Napasimangot ako dahil sa banat niya at hinampas siya ulit sa braso. Pero this time mas malakas. Lintek!

"Nakakatawa yung mukha mo Jassane HAHAHA."

"Tse! Ewan ko sayo. Wag ka na ngang sumabay sa akin, I've changed my mind." naiiritang sabi ko at nagsimula nang maglakad.

"Oy, oy! Ito naman hindi mabiro. Ikaw kaya nauna, sinakyan ko lang yung banat mo."  he explained but I just ignored him. "Unless gusto mo talagang merong tayo--este sabay na tayong umuwi?" dagdag pa niya at sinasabayan na ako sa paglalakad.

I scowled. "Tigilan mo ko Jeramael! Nakakatawa yun? Nakakatawa yun?" I said monotonously.

"Okay po Madame, sasabayan nalang kita pauwi!"

"Hindi pa ako uuwi."

"Ha? Edi sasamahan kitang gumala."

"No, I don't want either."

"Aww. You're so heartless─"

Beep tone. Magsasalita pa sana siya nang biglang tumunog yung phone niya. Nagtuloy lang kami sa paglalakad, habang binabasa niya yung nagtext sa kanya. 

"What?" he blurted out.

I turned my gaze at him. Nagtataka akong lumingon sa kanya, "Why? What's wrong?"

"Huh? Ahm nothing. Yung kapatid ko kasi dumating na from Manila."  he said with a wide smile while looking at his phone.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya, "Waaah! Maine was here? That's good to hear, and I guess ikaw magsusundo sa kanya sa terminal?" I said excitedly.