Η Ραφαήλια μια 17χρονη μαθητρια και ο κολλητος της ο Χριστος οπου ειναι ενα χρονο πιο μεγαλος της,περνανε απο καποιες δυσκολιες οπου στο τελος θα καταλαβει ποιοι ειναι οι αληθινοι της φιλοι και για ποιους τρεφει συναισθηματα.
Παρασκευη απογευμα "Επιτελους ηρθες",μου λεει η Παναγιωτα οταν με βλεπει εξω απο το σπιτι της.
"Ειχε κινηση στους δρομους τι μπορουσα να κανω"
"Δεν πειραζει ελα ελα μεσα"
"Γεια σας κυρια Μαρινα και κυριε Γιωργο τι κανετε?"
"Καλα κοριτσι μου εσυ?",μου λεει η μητερα της Παναγιωτας
"Και εγω μια χαρα"
"Ελα,ελα παμε πανω",μου λεει η Παναγιωτα και με πιανει απο το μπρατσο και με παιρνει στο δωματιο της. Πρωτη φορα ερχομαι στο δωματιο της,γενικα πρωτη φορα ερχομαι σπιτι της
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"Πω πω,ωραιο ειναι το δωματιο σου"
"Δεν ειναι και τιποτα το σπουδαιο"
"Για εσενα,εμενα το δωματιο μου ειναι πολυ μικρο"
"Ελα να φουσκωσουμε το κρεβατι για να κοιμηθουν τα αγορια"
"Εγω θα κοιμηθω με τον Χαρη"
"Αποκλειετε να κοιμηθω με τον Χριστο,τα αγορια θα κοιμηθουν στο πατωμα και εμεις στο κρεβατι μου οκευ? Αυτος ειναι κανονας και δεν θα τον παραβιασεις."
"Ενταξει,ενταξει"
"Μπραβο,καλο κοριτσακι,τι εφερες?"
"Τις πιτζαμες μου,τα ρουχα που θα φορεσω αυριο,τα καλλυντικα μου και λιγο απο αυτο"
