Never again (B-Brave fanfiction)

Never again

- Kim

'SAMUEL WACHT !' schreeuw ik.

Ik spring van me stoel en ren achter hem aan.

Ik kijk in me ooghoek naar de rest die ook achter mij en Samuel aan komt.

Samuel is rechts de trap af gegaan.

Dan ga ik ook maar van de trap.

Een paar mensen kijken ons raar aan maar het boeit me niet.

Ik sla de laatste treden over en struiken dan bijna over me eigen voeten.

Dan komen we in een grote hal uit met verschillende grote ruimtes.

Ik zie Samuel de kantine in rennen en sprint eropaf.

Als ik zo dichtbij hem ben kan ik net zijn arm pakken en spring dan op zijn rug waardoor hij wel moet stoppen.

'Samuel verdomme ik heb me kapot gerend.' schreeuw ik.

'Flikker op Kim.' sist Samuel

'Niet totdat je rustig bent en niet weer gaat rennen verdomme.' zeg ik kwaad.

Ik laat me van Samuel's rug glijden en pak zijn arm vast en trek hem naar een paar stoelen.

We gaan tegenover elkaar zitten en ik zwijg totdat Samuel iets zegt.

'De andere zijn ons vast kwijtgeraakt.' zegt Samuel lachend.

'Samuel dit is verdomme niet grappig wat heeft Lia ?!' schreeuw ik.

Gelukkig zijn wij de enige 2 in de kantine dus niemand heeft last van ons geschreeuw.

Ik zie dat er weer een traan over Samuel's traan rolt en ik sta op en trek me stoel mee zodat ik naast hem kom zitten.

Ik sla me armen om hem heen maar hij trekt zich terug.

'Ze heeft een hersentumor..' sist Samuel.

'En ze..'

Samuel staat op en schopt zijn stoel weg.

'SAMUEL DOE NORMAAL !' schreeuw ik.

Er rolt een traan over me wang maar veeg hem snel weg.

'ZE GAAT WAARSCHIJNLIJK DOOD OKÉ ?!' schreeuwt Samuel.

Samuel pakt een andere stoel en gaat erop zitten.

'Onderweg naar het ziekenhuis moest ze overgeven en ze zag me dubbel.' sist Samuel.

'De dokter zei dat het was uitgezaaid en ze wisten niet of dat ze nog beter werd..' zegt Samuel huilend.

Dit kan niet.

Dit is een nachtmerrie dat kan niet anders.

Een van me beste vriendinnen dat kan niet.

Ik voel me ogen branden en laat de tranen komen.

Ik trek me benen op en sla me armen eromheen en laat me hoofd erop vallen.

Ik zie door me betraande nog net Sem, Rose & Emma eraan komen gerend.

- Lia

Nou lekker weet ik nog niet wat ik heb.

Ik kijk in de kamer en zie rechts van me een map liggen die de dokter had laten liggen toen Samuel met hem mee moest komen.

Ik pak het op en zie bovenaan me naam staan.

Naam : Lia

Achternaam : onbekend

Leeftijd : 17