The Boy Next Door (Completed)

Chapter 16 (Part 2)

I smiled. Those were the days, those crazy days. Hindi ko lubos maisip na ang katulad niyang lalaking-lalaking ay magdidisplay ng mga pictures gaya ng nakikita ko ngayon.

"What the! What are you doing here?" Karl Jonathan suddenly shouted.

Nagulat naman ako at napatingin sa kanya bigla.

I gasped. I covered my eyes. "You stupid psycho!" I screamed.

"What are you doing here?" He repeated. Halatang kagagaling lang nito sa shower dahil basang-basa ang buhok nito. Nakatapis lang ito ng tuwalya.

Wow. What a way to be cliché. I always saw this scene in the movies and read this in the books. I didn't know this would happen to me.

"H-hoy! Ano ba! Bastos ka!" Hindi ako magmakamayaw. Hindi ko malaman kung paano ko tatakpan ang mga mata ko at iiwas ang tingin sa kanya.

"Ano'ng bastos? Ikaw ang bigla diyang pumasok sa kwarto ko tapos ako ang sasabihan mong bastos?" Iritableng sabi nito habang nakapameywang.

"Kanina pa kasi ako tumatawag. Hindi ka sumasagot! Malay ko bang naliligo ka pala!" Sigaw ko sabay tingin kay yabang ng diretso.

Syet. Wrong move. Napatingin ako nang hindi sinasadya sa katawan niya.

"Heaven forbid. This guy is really something," I murmured. Mula sa mukha ay bumaba ang tingin ko sa dibdib niya hanggang sa...may abs pala siya? Bakit ang macho fafa niya?

"Are you done scrutinizing my body?" He smirked.

Awtomatiko namang bumalik ang tingin ko sa mukha niya. Bigla akong namula sa sinabi niya. "I am not scrutinizing your body. I was just..." I paused. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at binaling sa malaking kama niyang kulay asul. "...looking at it," I supplied. Magkaiba ang scrutinize at look 'di ba?

Ngumisi naman ito at lumapit sa akin.

"O-oy. T-teka lang. L-lumayo ka nga sa akin!" Nanginginig kong sabi.

"Why are you stammering, huh?" Lalo pa siyang lumapit. Ilang pulgada na lang ang layo ng katawan niya sa katawan ko. Grabe talaga ang pagka-cliché ng mga pangyayari at nakakadiri na nangyayari sa akin ito ngayon.

"I-im not. Stay away from me." Bigla ko siyang naitulak at dali-daling tumakbo palabas ng kwarto niya.

I heard him laugh aloud.

"The nerve of that guy! " I hissed. Napatigil ako sa living room at naupo sa sofa. Nasapo ko ang ulo ko at dibdib. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

Nakakainis naman. Bakit ganoon? Masyado yata akong apektado ng pagkakadikit namin kanina. Masyado kasi siyang malapit habang nakatitig sa akin. Hindi tuloy ako nakagalaw. I was paralyzed for a moment there. Bakit ganoon na lang ang epekto sa akin ng lalaking iyon?

I closed my eyes for a moment. I thought I was going to have a heart attack. I needed to stay calm.

I remained like that for a few minutes. Then, I opened my eyes and regretted that in an instant.

Nakita ko ang mukha ng lalaking nagpabilis ng tibok ng puso ko at ang lapit ng mukha niya sa akin.

Nakakatitig lang siya ng seryoso at hindi na naman ako magalaw. Was there some kind of a magnetic field inside his eyes?

Kumurap siya. Kumurap din ako.

"Why are you here?" He suddenly spoke. Inilayo na niya ang mukha sa akin. Naupo siya sa tabi ko sabay kuha ng magazine sa ilalim ng maliit na lamesa. Binuklat nito ang magazine at nagsimulang magbasa.