Bedrogen! #HERSCHRIJVEND

Bruiloft 3/Dalia

Pov Imane

Ik slik hoorbaar. Wat doet hij hier. Hij gaat voor me staan en zijn ogen worden groot. Zijn ogen zijn gericht naar me buik. Ik zie tranen in zijn ogen opkomen. Wollah het breekt me, vooral omdat ik een zwak heb voor mannen die huilen.

'Amine-' begin ik. Verslagen gaat hij op de grond zitten naast me. Hij trekt zijn benen op en zet zijn handen op zijn gezicht. Klaar nu moet ik ook huilen. Met tranen in mijn ogen kijk ik hoe zijn lichaam steeds sneller tekeer gaat.

Wat doet hem zo breken?

'Amine' zucht ik. Hij kijkt op en zijn rode ogen zijn niet te missen. Ik pak zijn trillende hand vast en streel er zachtjes op.

Hij trekt zijn hand terug, staat op en slaat met zijn vuist ig keren tegen de muur. Ik sta snel op als ik bloed zie stromen. Maar aangezien hij niet stopt, trek ik hem in een knuffel.

Al gauw voel ik zijn hoofd in me hals en niet lang daarna beginnen zijn tranen te komen. Ik wrijf over zijn rug en hou het ook niet lang meer vol en snik ook op zijn schouder.

En nu, nu besef ik pas hoe veel ik hem gemist heb en zielsveel van hem houd...

-

1 jaar later

Vol trots kijk ik naar me kleine wondertje. Gewoon een kopie van me. Zachtjes kus ik haar op haar kruintje. Ja het is een haar! Dalia is een mooie naam voor de ware schoonheid.

Hoe het nu verder gaat? Nou ik en Amine hebben weer contact!! Wel natuurlijk op een halalemanier en gewoon vrienden alhoewel er soms een fonkeltje zichtbaar is. Dat kan ik noch hij ontkennen.

Ik trek me licht roze ghimaar aan en maak Dalia, me dochter, klaar. Ik houd onwijs veel van haar.

-

In de verte zie ik Amine al staan. Hij zwaait opgewonden naar ons. En ik hoor Dalia al vrolijk giechelen, is ze geen schatje?

'Salaam hoe gaat met jullie?' Zegt Amine die een kus geeft op Dalia's neusje. Trouwens Damias is nu 10 maandjes oud.

Dalia in me handen raakt Amine aan op zijn lippen en Amine "bijt" speels in haar vinger. Ondeugend kijk ik hun aan. Maar ook wel een beetje droevig. Dalia zal nooit een vaderfiguur kennen. Dat is wat me pijn doet.

Amine ziet mijn bezorgde blik en geeft me een liefdevolle blik. Ik kijk blozend naar beneden. Deze man he!😊

We gaan een restaurant binnen en eten en praten rustig bij.

Opeens word het stil en kijken alle mensen onze kant op. Ik kijk onzeker naar beneden.

En dat, dat heeft zo zijn redenen....

Er komt nog een proloog... en dan is het gedaan😭😭