Έρωτας η καλύτερη ανταμοιβή

ΑΓΩΝΑΣ

<<Έλα Φοίβο ....καλά στο γράφει τα γνωστά ....σήμερα είναι .....ωραία πες και στα αλλά τα ρεμάλια να μαζευτούμε σπίτι μου κατά τις δέκα να το δούμε ...ωραία κλείνω γιατί έχω να τελειώσω μια δουλειά >>κλείνοντας το τηλέφωνο ο Ιάσωνος σηκώνεται από τη προεδρική δερμάτινη καρέκλα του ,κουμπονει το ακριβό του σακάκι ,παίρνει τα πράγματα του και κατευθύνεται προς την έξοδο αφού ήταν είδη 9:15
-------------------------------------

Οι δυο κοπέλες ξαπλωμένες στους καναπέδες του σαλονιού κοιταζοντας το ταβάνι προσπαθώντας ακόμα να συνέλθουν από το χθεσινό μεθύσι κοίταξαν ταυτόχρονα τη πόρτα του σπιτιού καθώς ακούστηκε θόρυβος στη κλειδαριά

<<Χριστίνα καλωσήρθες κορίτσι μου >>αναφώνησε χαρούμενος ο Ιάκωβος αντικρίζοντας τη Χριστίνα μολις έκλεισε τη πόρτα και κατευθύνθηκε προς αυτή για να την αγκαλιάσει
<<Ευχαριστώ πολύ κύριε Ιάσωνα >>απάντησε ντροπαλά η Χριστίνα ρίχνοντας το βλέμμα της στο πάτωμα καθώς ένιωθε αρκετά παράξενα όταν βρισκόταν τόσο κοντά του <<και συγγνώμη που έχω κάνει κατάληψη στο σπίτι σας ,απλά μου έλειψε η φιλενάδα μου >>συνέχισε ντροπαλά η κοπέλα
<<δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη,χαρά μας να σε έχουμε στο σπίτι μας κορίτσι μου και αφού η κόρη μου είναι τόσο χαρούμενη με τη παρουσιά σου εδώ δεν μπορώ παρά να είμαι και εγώ>>της είπε ο άντρας προσπαθώντας να την κάνει να αισθανθεί πιο άνετα καθώς από παλιά καταλάβαινε ότι της προκαλούσε μια αμηχανία αν και δεν μπορούσε να καταλάβει το λόγο
<<Αγάπη μου εσυ τι κανείς ;;>>ρώτησε τώρα ο πατέρας ρίχνοντας το βλέμμα του στη πολυαγαπημένη του κόρη
<<καλά είμαι μπαμπά και συγγνώμη που σου βγάλαμε τη μέση να μας κουβαλήσεις μέχρι πάνω το πρωί >>είπε η κοπέλα κοιτάζοντας γλυκά το πατέρα της
<< δεν πειράζει αγάπη μου όσο αντέχω θα τα κάνω >> απάντησε χαμογελαστός ο Ιάσωνας χαρίζοντας της ένα γλυκό φιλί στο κούτελο >>και τώρα με συγχωρείται αλλά πρέπει να πάω να κάνω ένα μπανάκι γιατί σε λίγο θα έρθουν κατι φιλοι να δούμε αγώνα >>και άρχισε να ανεβαίνει δυο δυο τα σκαλιά καθώς είδη είχε περάσει η ώρα
<<θα κάνουμε τίποτα σήμερα>> είπε μια από τις δυο κοπέλες και επέστρεψε παλι στη θέση της
<<Σορρυ αλλά επειδή φεύγει ο Στεφανος μεθαύριο ,αύριο μου είπε να περάσουμε τη μέρα μαζί γιατί θα λείψει για δυο εβδομάδες >>απάντησε η κοπέλα λίγο στεναχωρημένη αφού οι συνεχής και πολύωρες προπονήσεις αλλά και αγώνες εκτός Ελλάδας τον κρατούσαν μακριά της πράγμα που δεν της άρεσε καθόλου
<<πω μωρε σταματά να στραβομουτσουνιαζεις ,να σκέφτεσαι ότι αυτό που κάνει το αγαπάει αλλά εσένα σε αγαπάει περισσότερο και πάντα θα βρίσκει χρόνο για την πολύαγαπημενη του αδελφούλα>>και αυτές ήταν μια από τις στιγμές που έλεγε ένα μεγάλο ευχαριτω επειδή είχε αυτή τη κοπέλα στη ζωή της καθώς αν δεν ήταν αυτή,στη καλύτερη περίπτωση να βρισκόταν σε κανένα κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης προσπαθώντας να ξεπεράσει ότι έζησε πέντε χρόνια πριν και κουβαλάει ακόμα και σήμερα στο πίσω μέρος του μυαλού της αλλά παρόλα αυτά είναι κάτι το οποίο πολύ συχνά την επισκέπτεται και στον ύπνο της κάνοντας τη να σηχαθει τον εαυτό της ,να νιώσει βρώμικη,ελεεινή και ένα τίποτα

-----------------------------------
<<Πω τι κάνει ο μαλακας παλι >>φώναξε ο Φοιβος δείχνοντας ναυριασμενος με τα χέρια του την οθόνη αφού ο παίχτης έχασε για ακόμα μια φορά την ευκαιρία να βάλει γκολ , έχοντας μαζευτεί πλέον στο
σπίτι του Ιάκωβος παρακολουθώντας τον αγώνα

<<Ωπ κορίτσια ακούω ,για πες είναι κανένα καλό κομμάτι >>πετάχτηκε ο Χριστός ο ορκισμένος εργένης της παρέας
<<σκάσε Μαλακα να σου θύμισω ότι είναι φιλη της κόρης μου και δεν θα τη πλησιάσεις σε λιγότερο από δυο μέτρα απόσταση>>απάντησε ο Ιάσωνας παίρνοντας το σοβαρό του ύφος ,μιας και δεν του άρεσε όλο αυτό το μπλέξιμο που μυριζοταν
<<καλά κάτσε να τη δούμε και θα σου πω εγώ>>συνέχισε ο φίλος του τσιτωνοντας τον Ιάσωνα
<<καλά ξεστραβωσου τώρα να δεις τον αγώνα >>τελείωσε τη κουβέντα δίνοντας του μια
σφαλιάρα
------------------------------------