Aynen !

yaprak Sarma misali

Medya : Akın yıldırım
Ayrıca En sevdiğim şarkılardan birisi.. mutlaka okurken dinleyin..
Medya: Bilal Sonses / gizlide olsa

Misaferler içeri girdiklerinde Akın'a mesaj attım

"Burada ne işin var senin ?"

"Asıl senin burada ne işin var"

"Acaba benim evim burası olduğu için olabilir mi ?"

"Vay be. Bunu beklemiyordum. Sen kimsin"

"Nasıl ya, bugün tanıştık ya.."

"Ondan bahsetmiyorum. Ailenin nesi oluyorsun"

"Ben evin kızıyım. En son ablamın evleneceği adamın ailesinin yemeğe geleceğini sanıyordum. "

"Zaten öyle. Bende ablanın evleneceği adamın kardeşi oluyorum :)"

"Hayır ya. "

"Ne oldu"

O sırada annem beni dürtükledi.

"Eylem! Bırak şu telefonu elinden. Misafir var. Ayıp oluyor."

Oflayıp telefonu yanıma koydum. Herkes bişeyler konuşuyordu. Annem ve Elif Hanım (Akın'ın annesi) düğünün nerede yapılabileceğini konuşuyor, erkekler ise düğünle çok alakasız futbol hakkında konuşuyorlardı. Elif hanım sohbeti bırakıp bana döndü

" Eylem kızım sen okuldan sonra ne yapmayı planlıyorsun?"

Sanane?!

"Daha düşünmedim efendim." Dedim gülümserken. Cidden şuan ne alaka ya? Daha fazla dayanamadım. Çok daralmıştım anneme sessizce fısıldadım

" ben biraz bahçeye çıksam?"

"Niye kızım ?" Annemin sorusunu koltuktan kalkarken cevapladım.

"Bir nedeni yok ya. Hava alıcam. Dönerim hemen."

"Peki. Ama üzerine bişey al. Soğuk dışarısı."

Tabikii annemi dinlemicektim. Dışarı çıktığımda bahçe masasına yaklaştım. Bir sandalyeye oturdum. Yalnız, gerçekten hava soğukmuş biryerlerim donmak üzereydi. Kollarımla kendimi sardım. Ayağı kalkıp gidecekken karşımda birisi vardı.
Akın

"Bişey mi var ?"

"Yoo. Bana bahçeyi gösterir misin ?"

Sakın evet deme. Sakın. Evet dersen yanarsın. Mal mısın onunla nasıl dolaşacaksın koca bahçeyi ? Şimdi onun yanında elin ayağın titrer sakın diyorum bak. Bikerede iç sesini dinle. Bide atar yap ona. Ego yapmasın.
Haklısın kanka. Iyi fikir.

"Kör müsün, kendin göremiyor musun"

Çüş lan okadar demedik. Ama sorun yok. Bu seferlik bişey olmaz.

"Eylem hanım ne kadar misafirperversiniz. Çokta nazik. Nazar değmesin"

"Saol"
O anda ne olduğunu anlamadan beni paltosunun içine aldı.
Hoop! Neoluyor ? Vur tokadı içeri gir kızım !
Saçmalama lan ! Ne yaptıki sanki !
Soğuktan kızarmış olan burnuma eş olarak yanaklarım da kızarmıştı. Şuan yaprak sarma misali, birbirimize sarılmıştık. O nasıl benzetme lan. Birkerede yemek düşünme Eylem!

"Üşümüşsün."

"Evet ama, normal centilmenler gibi paltonu üzerime verebilirdin. Içeri girelim. Birisi görüp yanlış anlamasın"

"Haklısın"

"Gençler içeri gelin artık. Sofra hazır! " bu ablamın sesiydi. Umarım bizi bu şekilde görmemiştir. Umarım!

Hemen Akından ayrıldım ve hızlıca ona bakmadan içeri girdim. Nasıl bir tesadüftü bu!? Ablamla görümce olmak mı? Bi dakika Eylem o , elti olmuyor mu?
Seni ilgilendirmiyor. Ayrıca elti görümce ne farkeder ?
Mal mısın sen ne kullanıyosun
Uzatma be tamam.

Yemek faslı bittiğinde odama çıkıp Barış'ı aradım

"Efendim"

"Lan inanabiliyomusun, ablamın evleneceği adamın kardeşi akın çıktı."

"Ne diyon, Akın kim la"

"Off Barış, şu sabahki tanıştığım çocuk."

"Oha. Baya baya siz akraba oluyonuz onla" dedi gülerken

"Gülmesene. Ne akrabası ya"

"Ben akraba evliliğine karşıyım kızım. Bak baştan olmaz söylüyorum." hâla gülüyordu.

"Kapat bütün moralimi bozdun. Gidip bileklerimi kesicem"

"Bıçaklar benden"

"Nasıl bir kankasın. Intihar sebebi"

"Ama bide şöyle düşün, sık sık görüşeceksiniz."

"Aa ben hiç düsünmemiştim. Çok mantıklı."

"Iyi akşamlar kapatmam lazım. Tuvaletede telefonla girip bütün herşeye tanık olmanı istemem." Sırıttığını hissediyordum

"Pislik! Kapat!"
Telefonu kapattım ve aşağı indim. Çok geçmeden misafirler gitmişlerdi. Odama çıktım ve telefonumdan sırayla Sancak, taladro ve Bilal sonses dinlemeye başladım. Zaten biraz sonrada muhteme.en uyumuş olurdum.
Uyumadan önce bugün olanları düşündüm..
Acaba yarın neler olacaktı ?..

merhaba.. umarım güzel bir bölüm olmuştur. Iyi geceler..