Çok şarkı yazıldı aşk,acı, ihanet ve ardından gelen depresyon üzerine.
Tabi ki bende aynı dönemleri fazla içselleştirerek yaşadım.Ağlamanın erkek için acizlik olarak nitelendirildiği toplumun erkeksi bireyi olarak hep dik durmayı sevdim.Gözyaşımı kimse görmesin diye battaniye altı içime ağladım.Ne bir çocuk ne de küçük bir kız gibi büyümedim.Zorlu şartlarım vardı kimine göre ve bazılarına göreyse ben kesinlikle iyi durumdaydım.Herkes haklıydı aslında.Küçük bir ilçede doğdum ve orda büyüdüm.İlk kalp çarpıntımı orda yaşadım.Ve orda genç kız oldum.Genç ve kesinlikle hiçbirşeyin farkında olmayan bir kız.Ailemin en büyük çocuğu,annemin tek dostu,kardeşlerimin fedakar ablası,arkadaş tayfasının utangaç sırdaşı....Hep iyi oldum herkes için.
Herkes için bişey oldum.Öyle ki bir yerden sonra buna adadım kendimi.
Tek amacım onları şaşırtmak,mutlu etmek ve güldürmek oldu.Kendim olmak bir yana kaç karaktere bölündüm hatırlamak zor.Hayatımın ipleri hep birilerinin elinde oldu.Çekilen tarafsa yönüm.
Bunları uzun uzadıya konuşmak isterim ama şimdi uyumam gerek.
Kendini sev!
Mutlaka...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
.
Non-FictionUzun soluklu bir yolculuğun tam ortasında sıkışmış sıradan bir insanım.Yüzlerinize söylenmeyen her bir kelime için bazen gözyaşı akıttım yada bir tel saç ağarttım.özür dilerim kendimden.Şimdi haykırmak için doğru ve uzun bir yolculuğa çıkıyorum.Bu i...
