24.Bölüm

2.4K 206 34
                                    

Bana ulaşmak isterseniz instagram hesabım: deniznazaygul
Voteslerinizi esirgemeyin 😎
30 Votesten sonra yeni bölüm gelir.

Bilge:
"Simge dur!"
" Durmıcam bırak peşimi!"
" O tarafa gitme! Kaçma benden!"
" Bırak peşimi dedim sana, anneme gidicem ben onu özledim"
" Annen seni görüyor, ona gidemezsin o gelicek."
" Annemi istiyorum, bırak beni dedim sana"
Koştum... Koştum... Koştum... son nefesime kadar koştum. Etrafıma baktığımda Simgeyi göremedim.

Yan sokaktan gelen araba sesiyle oraya doğru yeltendim. Etrafta dolmuş insanları var gücümle ittim ve yerde kan içinde yatan 13 yaşındaki kuzenime baktım. Araba çarpmıştı. " Ambulansı arayın" son sesimle bağırmıştım. Hemen yere çoktüm ve Simgeyi kucağıma aldım. " Annemin yanına gidicem demiştim sana ve gidiyorum, seni çok seviyorum Bilge abla" ve gözlerini yumdu...

Bir hışımla gözlerimi açtım. Olduğum yerin farkına yavaş yavaş varırken. Kapıya doğru ilerleyen Metehanı gördüm.

" Metehan"
Sesimi duyan Metehan birden döndü, bana gülümseyerek yanıma geldi. Elini başıma koydu. " Bilge? Sevgilim iyimisin"
" İyiyim, su su verebilirmisin bana?"
Etrafa bakındı bir süre. Bulamamıştı sanırım. Birden ayağa kalktı. " Burda bekle hemen geliyorum" dedi ve çıktı.

Ben neden hastanedeydim peki. En son hatırladığım Metehanla bahçedeyken belime giren ağrıyla gözlerimi yumamdı ondan sonrasını hatırlamıyordum. Peki neden Simgeyi görmüştüm? Simge halamın kızıdır. 13 yaşındayken yani bundan 2 sene önce annesini kaybetmişti. Bir gün beni dışarı çıkar dediği için parka gitmiştik. Parka varır varmaz benden kaçmaya başlamıştı. Annemin yanına gidicem diyerek. Farkındaydı 11 yaşında olmasına rağmen. Benden kaçarken araba çarpmıştı ve onu kaybetmiştim.

Kapının sesini duyduğumda göz yaşlarımın akmasını engelledim.

" Geldim prenses işte suyun" diyerek suyu bana uzattı. Kalkmaya yeltendiğimde " Ben gerizekalıyım ameliyattan yeni çıktın nasıl içiceksin" dedi.
Elini kafamın arkasına koyup çok nazik bir şekilde kafamı kaldırdı ve suyu içirdi.

"Ameliyatmı? Ameliyatmı oldum ben?"
Göz göze geldik o an. " Evet sevgilim omurganda incilme görmüşler onu hallettiler ama şuan iyisin" gülümsedi ve anlıma sulu bir öpücük kondurdu?

" Annem, babam, abim? Nerdeler? Seni gördülermi? Gördüler tabi ne salağım. Ne dedin onlara? Sevgili olduğumuzu söylemedin dimi?" Endişelenmiştim. Bu endişemi gören Metehan birkez daha anlımdan öptü ve yanımda ki koltuğa oturdu. Derin bir nefes aldı " Tabikide söyledim sevgilim" kafasını bana çevirdi ve göz kırptı.

Ne söylemişmiydi? Cidden söylemişmiydi? Ne halt yiyicektim ben şimdi. İçeriye giren doktorun biraz ısrar etmesiyle Metehan odadan çıktı. Dinlenmem gerekiyomuş. Neden uyandığımı söylememiş. Kavga çıkıcaktı ama Metehan sakinliğini korudu ve odadan çıktı. Biraz uyumam için direten doktor sayesinde uyumaya geçiyorum.

4 Gün Sonra:

Evet artık hastaneden çıkma zamanım gelmişti. Eve gidip güzel bir duş almak istiyordum. Tam 4 gündür bu iğrenç yerde bu iğrenç kokuyla yaşıyordum. Oldum olası hastaneleri sevmemişimdir. 2 nedeni var. 1. Si Simgem den dolayı. 2. Si de bu iğrenç koku.

Üstümü giyinirken odaya dalan Metehanı babam kovalamış, bağırarak, söverek bütün hastane boyunca koşmuştu. Bu hallerine gülmeden edememiştim.
" Benim güzeller güzeli kızım iyileşmiş gülüyormuş bide baksanıza" Annemin imalı laf sokması dışında herşey mükemmel işliyordu.

Hastaneden çıkışımı yaptırdıktan sonra arabalara bindik. Ve eve doğru yol almaya başladık. Eve yaklaşırken. Simgenin benden kaçtığı o parkın önünden geçmiştik. Gözlerim dolsa da saklamayı başarmıştım.

Eve girer girmez bizi tanımadığım bir kadın karşıladı. Sonra dan öğrendim ki annem bugünden sonra eve yeni hizmetçi getirmiş. Benim istediklerimi yapması için. Ve birşey daha öğrenmiştim. Babam kıza tembih etmiş. Metehanı eve sokmaması için. Ama kız benden az büyük olduğu için beni anlıcaktır diye düşünüyorum. Çünkü Metehan beni görmeden yapamaz, gerekirse camdan tırmanır yine de girer.

İlk önce güzel bir duş aldım. Sonra sıcacık yatağıma yattım. Biraz uyumayı haketmişimdir diye düşünüyorum.

Metehan:

Bilgeleri eve bıraktıktan sonra eve gittim bende tam 4 gündür uyumuyordum. Sevdiğim kadın emin ellerde olduğu için rahattım. Ama asla uğramıcam diye bir kural yok. Gerekirse evin önünde kamp kurardım. Evime girdiğimde annemle babamı beklemiyordum. Bunlar ne ara döndü Bodrumdan. Hiç pas vermeden odama çıkıcaktım ki babam arkamdan " Oğlum gelsene seninle birşey konuşcaz" diye çağırdı beni. El mahkum diyerek. Merdivenin ilk basamağından geri döndüm. Ve salona geçtim, tam karşılarında ki koltuğa oturdum. " Ne olduysa çabuk söyleyin, duş alıp çıkıcam" sorae gözlerle ona bakarken annemin gözleri doldu. Yine ne yapmıştı benim peder? Annem neden ağlıyordu?

" Oğlum bak, biliyorsun ki annenle birkaç aydır iyi değildik. Sürekli kavga ediyorduk."
" Ee baba sadede gel" ne ima ediyordu yine acaba?
" İşte oğlum biz bir karar verdik. Ve yollarımızı ayırıyoruz." 21 yaşına da gelmiş olsam bu biraz ağır olmuştu be. Çünkü ben annemden babamdan da hiç kopmadım bu yaşıma kadar. Babama böyle davrandığıma bakmayın iyi adamdır severim. Ama annemi daha çok severdim. Severim. Seviyorum.
" Doğru söyle baba aldatmadın dimi annemi?"
Yaparmı yapardı sonuçta.
" Sana hayır demeyi o kadar çok isterdim ki oğlum. Ama evet yaptım bir salaklık" Babam bunu dedikten sonra anneme baktım. Ağlıyordu. Ve ben onun bir damla göz yaşı için dünyaları yakardım. Ben size babam iyi adamdır demiştim dimi ? O sözümü ne kadar şerefsiz bir adam mış olarak değiştiriyorum. Bir hışımla olduğum yerden kalktım ve babamın yakasına yapıştım.

" Ulan yapmaz dedim lan. Sordum ama güvenerek sordum lan. Utanmadın mı? Bu kadın senelerdir senin ağız kokunu çekti lan. Yeri geldi o servetinden 1 kuruş vermedin anneme. Ben çalıştımda kadına para verdim. Hotelin var 3 tane kadın sana hiçbir şey demedi o kadar istedi ki kaç zamandır beni de götür diye hiçbirine 1 kere bile götürmedin. Sen yurt dışındayken ben götürdüm lan ben."

" Yavrum yapma, bana sen yetersin baban o senin yapma yalvarırım" Annemin arkadan söylediklerini dinlemeden. Karşımdaki babam olucak adama bir yumruk geçirdim. Yakasından tuttuğum gibi kapıya götürdüm. " Bu evi sen almış olsanda tapusu hatırlatırım benim üstüme. Bir daha bu evin yakınından bile geçersen seni kendi ellerimle öldürürüm." Kapıyı açtım ve babam olucak şerefsizi dışarı atıp kapıyı kapattım. Sırtımı kapıya dayayıp derin bir oh çektim.

Anneme döndüğümde kızarmış gözleri ile bana bakıyordu. Koşarak ona sarıldım. Saçlarını sevdim ilk önce sonra öptüm ve kokladım. "Üzülme aşkım, herşey normal olucak, ben sana yeterim." Sıkıca sarıldı bana. " Biliyorum oğlum allahıma hergün binbir şükür ediyorum senin gibi bir oğlum olduğu için gurur duyuyorum annem" Yüzümü ellerinin arasına aldı ve sevdi.
" O babam olucak şerefsiz gelip sana birşey yapamıcak güven bana"
" Biliyorum oğlum biliyorum"

Annemi yatağına yatırdım. Uyumasını beklerken saçlarını sevdim, öptüm. Senelerdir çektiklerini ben biliyordum. Ve bundan sonra yapıcaklarımı da biliyordum. Senelerin acısını o şerefsizden alıcaktım...

Eveeeeeet! Yeni bölümü nasıl buldunuz hemen yazın yoruma hemen sizi seviyorum ❤️❤️

3 ArkadaşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin