Mavi'nin Gurur tonu (TAMAMLANDI)

"Kabul ediyorum."

Oturduğu yatağın üstünden kalktı, birkaç adım attı yanıma yaklaştı.

"Gurur odamdan hemen çık."

Hafifçe koluma dokundu.

"Açıklamama izin ver."

Sesim yükselmeye başladı.

"Neyi açıklayacaksın ya neyi? Ben seni dün akşam dinledim. Yok vicdan yaptım yok ilki oldum yok acıdım bilmem ne. Gidip dert mi yandın karına? İyi ki ayrıldım iyi ki kafesledin beni zaten onun çocuğu olmuyordu mu dedin? Nefret ediyorum senden Gurur Bayraktar! Duydun mu bana yaşattıkların için senden nefret ediyorum!"

Gurur da oldukça yüksek bir ses tonuyla karşılık vermeye başlamıştı."

"Öyle bir adam mıyım ben? O kadar şerefsiz bir herif miyim senin gözünde? Ben gidip öyle bir şey söyler miyim? Beni hiç mi tanımadın?"

Kahkaha attım.

"Eğer seni tanıyabilmiş olsaydım, şimdi bu halde olmazdım."

Kolumu tuttu.

"Yapma Mavi yapma!"

Kolumu çektim.

"Senin saçmalıklarını dinlemeye hiç niyetim yok. Bir daha da bu odaya sakın girme!"

Sanki ben hiç dinlemek istemiyorum dememişim gibi, konuşmaya devam etti.

"Aydan bana hamile olduğunu söylediğinde, ya eski sevgilin de hamileyse ne yapacaksın diye sordu. Ben de ancak tedaviyle çocuk sahibi olabilirdik hamilelik ihtimali yok dedim. Hepsi bu kadar."

Omzumu silktim.

"Bunun yerine, ona elimi bile sürmedim diyebilirdin."

Başını salladı.

"Aklıma o gelmedi o anda."

Arkamı döndüm.

"İlgilenmiyorum."

Omzumdan tutup beni kendine doğru çevirip, gözüme baktı.

"Bana inanman için ne yapıyım? Söyle!"

Uzunca gözlerine baktım.
"Hiçbir şey... Artık gerçekten her şey için çok geç. Ve sana yemin ederim bugünden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak."

---------------------------------------------------------------------------------------- 💙

Bacağımın acısı hafiflemişti de, ya kalbimin acısı ne olacaktı? Kalbinin acısını hafifletmek için, başka şeyle meşgul olacaksın. Kafa dağıtacaksın ve seni gerçekten seven insanlarla mutlu olacaksın.

Aşağıda Yağız beni bekliyordu. Bir an önce hazırlanıp inmem lazımdı. Ama kimseyi görecek halim de yoktu. Farklı görünecek makyaj yapacak takatim de yoktu. O yüzden kendim gibi giyindim. Beyaz kot pantolonum, spor ayakkabılarım ve lacivert askılı bluzumu giydim. Saçımı yana alıp bir güzel ördüm. Çantamı da omzuma taktım işte şimdi hazırdım.

Aşağıya indim. Gurur ortada yoktu. Ferhan gözlerimin içine bakıyordu, Aydan'ın yanında ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Geçmiş olsun dileklerini iletiler hepsi. Yağız panikle

"Bacağın nasıl? İyi misin? Doktora gidelim mi?"

Tebessüm ettim.

"Hayır canım iyiyim."

Yağız "Bir yere mi gidiyorsun çantanı falan almışsın?" diye sordu.

Başımı salladım.