•Συγκάτοικός Για Σκότωμα •

Κεφάλαιο 26ο

"Με ποιον μιλάς??" Τον ρώτησα ενώ άφηνα τα πιατα στο νεροχύτη
"Με έναν φίλο μου.
"Με ποιον από όλους?"
"Δεν τον ξέρεις..."
"Καλααα..." Είπα θυμωμένη και έκατσα  στον καναπέ, ψάχνοντας να δω κάτι στην τηλεόραση...
"Τι έπαθες τώρα?"
"Τίποτα..."
"Καλά δεν μιλάω με φίλο μου..." Είπε και χαμήλωσε το κεφάλι του
"Με ποιον μιλάς τότε?"
"Μου έστειλε μια κοπέλα αλλ....."
"ΑΑ ΜΑΛΙΣΤΑ..."
"Αλλά εγώ της το έκοψα..."
"Γιατί καλέ? Μπορει αυτή η κοπέλα να  μην θέλει κατι σοβαρό..."
"Γιατί το κάνεις Τώρα αυτό?" Μου είπε και σύρθηκε ξαπλώνοντας στα πόδια μου "Αφού το ξέρεις ότι εγώ εσένα θέλω" Σήκωσε το κεφάλι του ενώνοντας τα χείλια μας
"Ναι αλλά που ξέρω εγώ ότι δεν θα σε ξεμιαλισει καμία?" Του ειπα δήθεν λυπημένη
"Δεν θα την αφήσω εγώ" Απάντησε χαμογελώντας
"Ναι τώρα ηρέμησα" Τώρα ποιό πολύ ακούγονταν τα γέλια μου παρά οι λέξεις που έλεγα"
"Γελάς?  Γελάς? " Άρχισε να με γαργαλαει με αποτελέσμα να με κάνει να γελάω πιο δυνατά....
"Χαχαχα σταμάτα.."
"Δώσ' μου ένα φιλί και θα σταματήσω" Είπε σουφρωνοντας τα χείλι του κοροιδευτικα..Τον έπιασα από τα μάγουλα ζουλωντας τα και του εδωσα ένα και καλα παθιασμένο φιλί....

**Το βράδυ**

Ο Δημήτρης έφυγε για το μπαρ και εγώ ετοιμαζόμουν ώστε όταν έρθει η Μαρκέλλα να φύγουμε κατευθείαν...

Μετα απο 5 λεπτά η Μαρκέλλα ήταν έξω από την πόρτα χτυπώντας το κουδούνι...Πηρα την τσάντα μου,άνοιξα και φύγαμε

"Τι νέα?" Είπε χαμογελώντας
"Τίποτα, τα ίδια.." Απαντησα
"Τίποτα τίποτα? "
"Τίποτα τίποτα" Συνέχισα γελώντας Γιατί ήξερα τι νέα ήθελε να μάθει
"Σίγουρα?"
"Χαχαχα ναι"
"Καλά.."

Σε 10 λεπτά είχαμε φτάσει  ήδη στο μπάρ και ο Δημήτρης μας έκανε νόημα  να πάμε κοντά του...

"Γεια σας" Ειπε ο Δημήτρης και μου έδωσε ένα φιλί
"Γειαα" Απαντήσαμε με την Μαρκέλλα
"Τι να κεράσω στα δύο πιο όμορφα κορίτσια του μπάρ?"
"Εγω μια μαργαρίτα.."
"Εσύ Μαρκέλλα?"
"Μια βότκα...διπλή"
"Άντε μωρέ που θες και διπλή.." Είπε ο Δημήτρης γελώντας
"Άντε πήγαινε, θα σου κάνουν παρατήρηση" Τον πρότεινα διότι ο ιδιοκτήτης κοίταζε προς τα εδώ
"Καλά καλέ...Τι θα μου κάνει?"
Πήγε να φέρει την παραγγελία μας ενώ εγώ και η Μαρκέλλα βρήκαμε ένα τραπέζι κοντά στην μπάρα
"Ορίστε η παραγγελία σας" Είπε με ένα δήθεν σοβαρό ύφος όπως αυτό που έχουν οι σερβιτόροι στα πολυτελή εστιατόρια
"Ωωω ευχαριστούμε πολύ"
"Διπλή δεν σου είπα?" Είπε η Μαρκέλλα κοιτάζοντας την βότκα της
"Καλά, πιες πρώτα αυτή και μετά θα σου φέρω κι άλλο"
Πήγε να πάρει παραγγελία από μια παρέα που μόλις είχε έρθει, ετσι εγώ και η Μαρκέλλα μείναμε πάλι μόνες μας...Η ώρα είχε πάει έντεκα και μέσα σε όλη αυτή την ώρα ο Δημήτρης είχε έρθει πάνω από 20 φορές στο τραπέζι μας...Απορώ πως δεν του λέει τίποτα το αφεντικό του...Καθως μιλούσα με την Μαρκέλλα είδα τον Δημήτρη να έρχεται με έναν άδειο δίσκο προς το τραπέζι μας...
"Άντε πάλι" Είπα γελώντας, δείχνοντας στην Μαρκέλλα τον Δημήτρη
"Γεια σας και πάλι" Μας είπε Σαν χαζοχαρούμενο
"Αν είναι έτσι να έρθω και να δουλέψω και εγώ εδώ..." Καθώς το έλεγα με έπιασε νευρικό γέλιο οπότε δεν ξέρω κατά πόσο κατάλαβαν τι είπα
"Τι εννοείς?" Μου απάντησε ο Δημήτρης με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του
"Εννοώ ότι δεν κανείς τίποτα...Ολο κάθεσαι..Πες μου ξανά ότι είσαι κουρασμένος μετά την δουλειά και θα δεις τι θα πάθεις" Του είπα συνεχίζοντας να γελάω
"Άντε μωρέ..." Απάντησε δήθεν λυπημένος
"Γεια σας" Καθώς μιλούσαμε μια κοπέλα ήρθε στο τραπέζι μας και μας χαιρέτισε
"Εμμ..γεια" Είπαμε και οι τρείς μαζί...Εγω κοίταξα την Μαρκέλλα λέγοντας με νόημα εάν την ξέρει αλλά μου απάντησε αρνητικά
"Τι κάνεις Δημήτρη?"
"Καλά είμαι..." Είπε κοιτάζοντας το τραπέζι και οχι εκείνη
"Γνωριζεστε?" Ρώτησα εγω προσπαθώντας να πιάσω μια ματιά του Δημητρη, αλλά τίποτα..
"Φυσικά και γνωριζόμαστε..Μιλούσαμε σήμερα στο φβ και είπα να έρθω να του κάνω έκπληξή!!" Απάντησε εκείνη προσπαθώντας να αγκαλιάσει τον Δημήτρη
"Αα..μάλιστα..μιλούσατε στο φβ..." Ήμουν τόσο θυμωμένη εκείνη την στιγμή....Ωστε της το είχε ξεκόψει εε?? Ναι, φαίνεται.."Ωραία τότε να σας αφήσουμε να τα πείτε, Πάμε Μαρκέλλα?"
"Πάμε.." Είχε γίνει και εκείνη έξω φρενών από ότι κατάλαβα από τον τόνο της φωνής της...

Πήρα το κινητό μου και άρχισα να περπαταω προς την πόρτα...Βγηκα έξω νομίζοντας ότι η Μαρκέλλα ήταν πίσω μου..αλλα αντί γι αυτό....

**Δημήτρης**

Που βρέθηκε αυτή εδώ? Δεν της είχα πει καν που δουλεύω και της είχα ξεκαθάρισει ότι έχω κοπέλα..Τώρα η Ολιβια θα νομίζει ότι μιλάω με άλλες και της λέω ψέματα...Και θα έχει και δίκιο...Και εγώ το ίδιο θα σκεφτόμουν αν ερχόταν κάποιος και μου έλεγε αυτά που είπε αυτή στην Ολιβια...

"Ωραία τότε να σας αφήσουμε να τα πείτε, Πάμε Μαρκέλλα?"
"Πάμε.."

Τι? Όχι...πρέπει να της εξηγήσω..Σηκώθηκαν και οι δύο προχωρώντας προς την πόρτα, έτρεξα πισω τους και έπιασα την Μαρκέλλα από το μπράτσο

"Ένα πράγμα σου είπα.Ενα πράγμα. Μην την πληγώσεις.Και Εσύ τι κάνεις? Πας και μιλάς με την κάθε άσχετη στο φβ.."
"Πρέπει να της εξηγήσω..Κατσε εδώ, σε παρακαλώ"

Την άφησα και έτρεξα έξω, η Ολιβια ήταν περίπου 10 μέτρα μπροστά, δεν είχε καταλάβει ότι ήμουν πίσω της γιατί δεν έδειξε καμία αντίδραση

"ΟΛΙΒΙΑ" Της φώναξα τωρα τρεχοντας ώστε να την φτάσω

Χελλου ιτ'ς με!!Τι μου κάνετε??Συγγνώμη που άφησα πάλι αλλά κάναμε κάτι δουλειές στο σπίτι και δεν είχα ελεύθερο χρόνο να γράψω:( Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο, για οποιαδήποτε ερώτηση μπορείτε να σχολιάσετε ή να μου στείλετε μήνυμα:) Αν σας αρέσει το κεφάλαιο πατήστε το αστεράκι και αφήστε ενα σχόλιο με την γνώμη σας:* Μπαιιιιιιιι