De Verhalenmachine

Stars

Dit concept heb ik bij meerdere films en series langs zien komen en ik vond het leuk om erover te schrijven. Het speelt zich af op een soort sleepparty georganiseerd door school.

Pov Jade
Voor de laatste keer kijk ik naar de foto in mijn kluisje. 'Het wordt echt tijd dat je hem laat gaan,' hoor ik Bree achter me zeggen. 'Hij heeft nu al drie maanden iets met Giselle. Laat hem. Er zijn nog honderden andere leuke jongens.' Twijfelend breng ik mijn hand omhoog. Mijn vingers haken zich achter de foto. 'Kom op Jade. Je kan je niet eeuwig blijven vastklemmen aan Ricardo. Jullie zijn vrienden, niet meer dan dat.' Ik heb mijn besluit gemaakt. 'Je hebt gelijk,' zeg ik en ik trek de foto van mijn kluisdeurtje. 'Ik ben trots op je,' zegt mijn beste vriendin. Ik draai me om en glimlach naar haar. 'Thanks Bree,' zeg ik dankbaar en ik geef haar een knuffel. 'Ga je nog even mee terug naar het lokaal?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik ga nog even naar buiten.' Bree knikt en loopt weg. Langzaam loop ik naar de deur richting het grasveldje. Ik ga in het gras zitten en kijk naar de sterren. Ze zijn prachtig. 'Hey Jade,' zegt een stem achter me. Ik kijk op. 'Oh hey Ric,' zeg ik vrolijk. Hij komt naast me zitten. 'Ik wist niet dat je zou komen.' Hij glimlacht naar me en kijkt dan naar boven. 'Het is fantastisch,' zegt hij bewonderend. 'Kijk, de boogschutter.' Ik wijs naar de sterrenhemel boven ons. 'En dat is de grote beer.' Mijn vinger gaat een klein stukje naar links. Ricardo kijkt me verbaasd aan. 'Ik wist niet dat jij ook van astronomie hield.' Ik laat mijn arm zakken. 'Al sinds mijn achtste. Mijn vader vertelde me er altijd over.' Een paar seconden is het stil en kijken we alleen maar naar de sterren. 'Misschien moet je dit aan Giselle laten zien. Ze zal het vast mooi vinden,' zeg ik. 'Ik weet niet. Ze is zo druk met het "redden van de wereld" dat ik bang ben andere planeten aan haar te laten zien.' Ik grinnik zachtjes. 'Kom op, je moet haar halen voor het voorbij is.' Hij staat op en loopt weg. Ik ga in het gras liggen en kijk naar de prachtige hemel boven me.

'Hey,' Ik kijk op. 'Hey Ashton.' Hij gaat naast me zitten. 'Wat ben je aan het doen?' Ik kom overeind. 'Ik kijk naar de sterren.' Ik zucht. 'Ik verdiep me al jaren in astronomie, maar nu ik naar de sterren kijk, voelt het alsof ik ze voor de eerste keer zie. Snap je wat ik bedoel?' Ik kijk hem aan. 'Ik begrijp precies wat je bedoelt.' Ik glimlach naar hem en hij lacht terug. Dan gaat er een rilling door me heen. Het is koud. Ashton doet zijn jas uit en legt hem over mijn shouders. Ik lach dankbaar. Samen kijken we weer naar de sterren.

Pov Ricardo
'Kom op Giselle. Waarom wil je niet komen kijken?' Ik zit naast mijn vriendin in het wiskunde lokaal. Alles is aan de kant geschoven en overal liggen slaapzakken en kussens. 'Ric, ik ben bezig.' Ik sta op. 'Kom op. Sinds we iets hebben, doe ik wat jij leuk vindt. Dit is iets wat ik wil doen. 'Wacht.' Ze kijkt op. 'Sinds we iets hebben, doe je alsof? Waarom?' 'Nou...' Ik twijfel of ik dit moet zeggen. 'Als ik dat niet had gedaan, waren we allang uit elkaar.' Ze schrikt. 'Wacht wat?' Even is het stil. 'Misschien moet je even eerlijk zijn.' 'Oké.' Ik ga weer naast haar zitten. 'Veel dingen die je doet, vind ik nogal...raar,' zeg ik zacht. Ze ziet er gekwetst uit. 'Misschien moet je iemand vinden die dezelfde dingen leuk vindt. Iemand die ook houdt van astronomie en die dingen.' Ik knik. 'Je hebt gelijk. Dankje Giselle.' Ik sta op en loop weg. Ik weet wie ik zoek.

Jade. Die naam blijft door mijn hoofd spoken. Snel ren ik de trappen af. Ik ben bijna bij de deur. Een paar meter. Ik duw de deur open en zie meteen haar blonde haren. Ik glimlach. Na een paar seconden is hij alweer verdwenen. Ashton legt zijn jas om haar schouders en zij lacht naar hem. Een steek van pijn in mijn borst. Ik draai me om. Ik wil dit niet zien. Daarna loop ik weg.

Ik ben te laat.

Dit is mijn eerste short story. Er zullen er meer komen als ik ideeën heb. Verwacht maar niet snel nog een deeltje. Nu ik dit heb gelezen moet ik denken aan een Ronscall verhaal dat ik ooit heb gelezen (hij staat in het boek: Yt- one shots {Dutch} van xYouTubePhanGirlx) Het is echt een heel zielig verhaal.

741 woorden