Dating My Ex

Ex.11

"Hey..."

Napalingon ako sa aking tagiliran nang ibagsak ko ang pinto ng trunk. Ang laman ng isip ko ilang araw na, si Victor. Muli ay nasa harapan ko.

Merong camera na nakasukbit sa kanyang leeg, kaswal ang kanyang pananamit, itim na t-shirt at khaki shorts pero meron siyang ID na 'Guest' ng DVC. Mukhang siya din ang kinuhang mag-do-document ng pangyayari ngayong araw. Lumiit ang kanyang natural na singkit na mata at kinagat ang pang-ibabang labi niya habang pinagmamasdan ako.

"Hi." Tipid kong sagot na napayuko. Hindi ako kumportable sa kapag nasa paligid siya, pakiramdam ko nasa panganib ako lagi.

"Mas lalo kang gumanda." Aniya na sinipat ako mula ulo hanggang paa.

"Excuse me?"

"Come on, don't act like an innocent b*tch. We both know you're not." Natatawa niyang sabi. Kahit naiinsulto ay nanatili pa din ako sa kanyang harapan.

"Wala akong alam sa sinasabi mo, at kung ano man yon, wala akong pakialam. Iba na ang Gabby noon, sa Gabby ngayon!"

"Really?" Mas lalong lumakas ang tawa niya habang naglalakad papalapit. "Baka pag hinalikan kita, manlambot na naman ang tuhod mo, sige ka, magagalit na naman ang boyfriend mo.." Bulong niya sa aking tainga na ikinakilabot ko. Buong lakas ko siyang itinulak papalayo gamit ang isang kamay ko. Habang lakad takbo akong pumapasok sa elevator, ang daming tumatakbo sa utak ko. Sino siya? Bakit niya ako ginugulo? Pinag-awayan namin siya ng boyfriend ko? Si Mikel ba? Siya ba ang dahilan ng pag-hihiwalay namin ni Mikel? 

Pero ang sabi ni Mikel, niloko niya ako.. Sabi niya wala akong ginawang masama.

"Gabby!" Sinalubong agad ako ni Kristel at hinila mula sa elevator. "Bakit namumutla ka?"

Umiling ako at humigpit ang yakap sa kahon na hawak ko, panay pa din ang panggulo ng mga katanungan sa isip ko.

"Okay ka lang?"

Umiling akong muli.

"Joke ba yan? Di ba excited ka nga sa araw na ito? Kukunin mo ang korona di ba?"

Hindi na pinansin ni Kristel ang pagiging tahimik ko. Pinaupo niya ako sa isa sa mga upuan at nagsimula siyang ayusan ako. Panay ang salita niya pero wala akong maintindihan. Hanggang sa matapos ako at maisuot ang unang dress na katulad ng sa ibang kandidata ay wala pa rin akong imik.

"Nakakatakot na yan ha? Magsalita ka naman diyan." Pang-hihikayat ni Kristel.

"O-okay lang ako, kinakabahan lang." Sagot ko.

Ang malakas na musika sa backstagebang nadatnan namin ni Kristel, naroon na ang ibang kandidata, naroon din si Victor at ang isa niyang kasama na parehas na may nakakalokong ngiti sa akin kahit na panay ang kuha nila ng litrato sa ibang kandidata.

Nang tawagin na kami ni Miss Hilda para luminya na sa pagpapakilala, umalis na si Kristel sa tabi ko. Tumabi sa akin si Victor at pinaglaruan ako ng tingin.

"I really am not sure how can you still be with your man after what happened. Hindi ka man lang ba niya pinarusahan?" Pabulong lang iyon pero sapat na ang lakas para marinig ko. "Maybe you said sorry on your knees." Makahulugan na naman na hinagod ni Victor ang aking katawan ng tingin. "Such a waste." Bulong niya pa nang hilahin na ako ni Miss Hilda para sumunod na sa labas ng stage.

Maliwanag ang buong stage nang makarating ako sa gitna pero isa lang ang nakikita ko, si Mikel. Mataman siyang nakatingin sa akin doon sa judges panel. Pormal at walang kangiti-ngiti. He's in his usual suit pero hindi nito nabawasan ang kagwapuhan na hindi nakakasawang tingnan. The muscles on his thick eyebrows moved, nagpangalumbaba siya nang makalapit na ako sa mikropono. His red lips pouted, hindi niya iyon sadya, matagal na niyang mannerism iyon kapag nagbibigay ng atensyon sa kanyang nasa harapan.