HAYATIMDAKİ GERÇEKLER

GERÇEK III : KOKU

-1 Yıl Sonrası-

Pencereden gelen güneş ışığına uyandığımı hatırlıyorum . Gözlerimi açtım hafifçe.Annem karşımdaki yatakta yatıyor ve beni izliyordu . Yanıma geldi beni öptü ve
"Günaydın Meleğim."
dedi.
  Bazen tek bir an yetiyor herşeyi unutmak için aslında.Kalktım .Annem saçlarımı ördü ve beni  hazırladı.Evet size her gün tek tek ne yaşadığımı anlatmayacağım araya biraz güzel anılarda koymam gerek ki benden sıkılmayın.Bu yüzden 1 sene sonrasından devam etmeye karar verdim.6 yaşındayım .Annemin hastanesinde olan bir anasınıfına gidiyorum. Sabahları Annem ve dedem ile birlikte gidiyoruz.Beni anaokuluma bırakıyorlar.
Buranın öyle bir kokusu var ki bazen yolda bu kokuya rastlıyorum ve anasınıfımda tüm yaşadıklarım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.Bu koku bana huzur veriyor .
Anasınıfıma artık alışmıştım. Yaklaşık 4-5 ay gittim.Ve bugün anasınıfında gösterimiz vardı.Ben bale bölümündeydim.2 hafta bu gösteri için prova yapmıştık .Tütü denilen yuvarlak bir eteğim vardı .4 yaşımdan beri içime daha çok kapanık bir kız olmuştum.Bu eteği giydiğimde ellerimi koyacak yer bulamadıgımdan karnımın üstünde ellerimi birleştirip kenarda oturmuştum.Sıranın bize gelmesini bekliyorduk.Annem beni izleyecekti .Bunu biliyordum.Asıl merak ettiğim Babamın gelip gelmeyeceğiydi.Yanımda Işıl diye bir arkadaşım vardı.Birde Berfin.Bu arada Berfin ruj yiyordun.Eğer hatırlıyorsan.Bir keresinde arabadayken şu lip balm rujunu yiyordun ve muzluydu.Sana şaşkın şaşkın baktığımda da "Sen de yer misin ?"demiştin bana.Tuhaf.
Sıra bize geldi.Bale gösterimizde benim yapmam gereken önemli bir hareket vardı .Zor değil ismi köprüydü .Sahneye çıktık.Çok fazla gürültü ve ışık vardı. Annemi gördüm bana bakıyordu fakat Babam gelmemişti.Yoktu.Zamanın durmasını istedim.Yapmam gereken hareketi şimdi yapmam gerekiyordu .Ama ben orada donup kaldım .Kitlendim .Ve anneme baktım .Bakışı "herşey için özür dilerim .Lütfen devam et .Seni hiçbir zaman bırakmayacağım "der gibiydi.Gözlerimi kırpıştırdım ve o hareketi yapıp sahneden çıkıp gittim.

   Giyinme odasında makyaj masasının altına saklandım.Ve akşamüstüne kadar orada kaldım.Beni merak ettiler.Belkide sadece Annem etti .Bilmiyorum.
Daha sonra Annem beni buldu .Hiçbir şey demedi sadece sarıldı .Anasınıfımızdan çantamı ve eşyalarımı aldım .Annem beni lobi tarzı olan yerde bekliyordu .Tütü denilen bu etek beni çok rahatsız ediyor ve gösteriyi hatırlatıyordu bu yüzden çıkarttım elime aldım ve yürümeye başladım.Annemin yanına gittim .
"Hazırsan gidelim."dedi Annem.
"Tamam."dedim ve anasınıfından çıktık.
Eteğimi de anasınıfından çıktığımızda elimden kazayla düşmüş gibi yere bıraktım .Yanıma daha fazla hatıra almak istemiyordum.Çünkü zaten unutamam.İnsanoğlu , yaşadığı kötü şeyleri asla unutamaz şu an bunları yazabildiğim gibi .Ama hatırlaması veya hatırlamak istememesi ona bağlıdır.
Ve benim tek hatırlamak istediğim oranın kokusuydu.Hala da hatırlıyorum.