ÜVEY ABİM -.- (Düzenleniyor)

-4- ilk gün..

Semanin yanımdan kalkmasıyla beraber bende ayaklandim ve koltuğun kenarında duran deri ceketimi alıp evden ayrıldım.

Miradan devam...

Anlaşılan bu evdeki insanlar (!) Kapı çalmayı öğrenene kadar kapimi kapalı tutacağım.

Yorgun olan bacaklarim artık bedenimi yuklenemeyince kendimi yatağa bıraktım.

..........

Sema: hadi annem sağlıcakla git sağlıcakla gel.

Annemin klasik lafıdır bu.

Mira: aman anne ya ülkeyi terkediyomusum gibi davranmasana alt tarafı üniversiteye gidiyorum.

Evet!

Bugün üniversitenin ilk günü. Ne şahane öyle değil mi?

Okuduğum bölüm kimisine göre zor kimisine göre ise kolay bu bölüm.

Avukatlık...

Ta küçüklüğümden beri hayalini kurduğum meslek.

Bugün bana doru düzgün bu üniversitede avukatlık okuyacaksin deseler hayatta inanmazdım.

Ama oldu iste bi şekilde.

Allahım universiteyide düzgün ve bitirip avukat olmamı nasip etsin bana..

Çoktan üniversitenin kapısına ulasmistim.

Derin bir iç çekip sağ ayakla içeri girdim.

Batıl inanç iste naparsin...

Müdür bozuntusununda odasını bulduktan sonra kapıyı tıklayıp girdim.

.......

Sonunda ders programıma kavuşurken müdürün bana gösterdiği grubun peşine takıldım.

-: merhaba.

Pembe saçlı uzun boylu kız selam vermişti.

Mira: merhaba.

-: ne kadarda sıkıcı bi ortam öyle değil mi?

Mira: al benden de o kadar.

Şuan bikac tane hoca bozuntusuyla birlikte ortalıkta geziniyoduk.

-: ben hazal bu arada.

Mira: ben de mira memnun oldum.

Hazal: bende

Hazal çok iyi bi kıza benziyordu yıllarca süren arkadaşlık kurunasi cinsten bi kız...