ASABÎ

*Bölüm 1*

Selamun Aleyküm Canlar

Sil baştan be canlar.

Yoğun istek üzerine en başından başlıyoruz o halde.
Normalde kaldığım yerden başlayacaktım ama gelen mesajlardan sonra ve hikâyemize yeni başlayan arkadaşların daha öncesini bilemedikleri için yaşayacakları kafa karışıklığını gidermek amacı ile
Sil baştan olsun dedim.

Olayları ve yaşanmışlıkları biraz değiştirerek, yeniden başlıyoruz.

Karakterlerimiz aynı,
Fakat kurgu ve olaylar biraz değüşüklü olacak 😄

Umarım silinen hikayemiz gibi
K'lara ulaşırız.
Diğer hikayemiz 100k oldu da geçmişti bilenem.

Aynı performansı bekliyorum sizden 😉 yıldızı unutmayalım lütfen
Ne kadar yıldız,
O kadar *yb.*
(sizin değiminizle)

Görüşlerinizi bildirebilirsiniz
' saygı ' çerçevesini aşmadan.
Küfür , hakaret istemiyorum ona göre, ha birde saçma sapan mesajlar atan lüzumsuz yere maydanoz olan arkadaşlardan rica edeceğim,
' yazmayın ya '😂

Sözüm meclisten dışarı bu arada o lüzumsuzlar kendilerini iyi bilir.
Yok efendim bilmem ne türkoloğu , küfür eden ve hikayeyi beğenmediği halde okuyan insanlardan bahsediyorum.

Biri yazmış ki ' Assiye neden huzeyfeye öyle yapıyor hiç hoş değil '

Sonra biri daha yazmış ' ıslamın kızı terimini kullandın. Abarttın'

Bir diğeri de yazmış ki ' din konusunda hikayeye dikkat et ,günah olan şeyleri yazıyorsun '

Daha dahaa...

Yahu Arkadaş size ne, öyle dandik mesajlar alıyorum ki.
Nilüfer hamzaya şöyle yaptı. Böyle yaptı. yapmasın!

Oldu başka bir arzun varmı?
Hikayemin konusuna kadar karışıyorlar.
Gidişatına özellikle
Bırakın da hikayeyi kim yazıyorsa konusuna da o karar versin!

Siz üzerinize alınmayın olurmu 😊
Bana mesaj atabilir , çekinmeden soru sorabilirsiniz. Elimden geldiğince yardımcı olma ya çalışırım inşAllah
Tesettür ve çarşaf gibi konularda merakınızı giderebilirim umarım.
Bir kaç arkadaş namaza başlamış ve ferace giyinmiş bu beni çok mutlu etti.

Sizleri seviyorum Bacılarım 😉

Bol yıldızlı bölümlere.

^^^^^*^^^^^

Bazı insanlar bu hayatta sadece acı çekerler ve çektirirler. Bazıları ise  Acı
Çektiklerini sanıp başkalarından acısını çıkarırlar.
Sanırım ben, acı çeken  etrafımdaki insanlara da acı çektiren bir insanım.
19 yıl boyunca süren  bir ızdırap, çelişki içindeyim. Sürekli kendim ile çelişiyordum.
bu hayatın acılarına karşı çok iyi bir savunma tekniği ve kalkanı geliştirmiştim. Yaptığım tek şey herşeyi akışına bırakmak ve gülümsemek. Şu hayatta elle tutulur ne bir başarım ne de..
Sanırım cümlenin devamını getiremiyorum. Evet bazen iki lafı bir araya getiremeyecek kadar aciz hissediyorum kendimi.

 
Dışardan bakıldığı zaman dertsiz tasasız bir genç kız gibi görünebilirdim. Hatta bazıları,
Henüz 19 yaşındasın ne yaşamış olabilirsin ki ? Diyebilirler.
Yada benim bu düşüncelerimi ergenlik ten çıkamamış bir ergenin sözleri olarak yorumlayabilirler.
Ama hiç biri  umrumda değil.

Sonuç itibarı ile insanlar benim ne yaşadığımı bilemezler.
Içimde kopan kıyameti bilemezler.
Her ne kadar vurdum duymaz yada
Çocuk ruhlu olsam ve insanlar bundan şikayetçi olsalarda , kimin umurunda ben bu şekilde kendimi buluyorum. Bu şekilde acılarımı hafifletiyorum.