🌌δροσοσταλιδες🌌

#4

Λενε πως τα ματια ειναι ο καθρεφτης της ψυχης...Κι εσυ που εχεις τοσο ωραια ματια γιατι δεν εχεις ωραια ψυχη?κατι μαλλον πηγε λαθος με τα δικα σου ματια και δεν αντικατοπριζουν την ψυχη σου.γιατι αν εβλεπα μεσα απο τα ματια σου την ψυχη σου τοτε δεν θα ειχα στραφει σε εσενα απο την αρχη.η ισως και να το εκανα και ολα αυτα να ειναι δικαιολογιες.γιατι απο νωρις καταλαβα πως ησουν καταστροφικος αλλα παρο ολα αυτα ηθελα και καταστραφηκα οικιοθελως.ισως αυτη να ναι η πρωτη φορα που το παραδεχομαι αυτο στον εαυτο μου.σε εσενα φυσικα και δεν το παραδεχτηκα ποτε.μπορει και να το χες καταλαβει.δεν μου το χες πει.γενικα δεν μου μιλουσες.εγω σου μιλουσα συνεχως.και εσυ με ακουγες.δεν μιλουσες αλλα ακουγες προσεκτικα και καθε φορα που ηθελα να σε κανω να μου μιλησεις και να ανοιχτεις κατεληγα να ανοιχτω κι αλλο εγω.ισως ανοιχτηκα πολυ και εκτεθηκα.εγινα πολυ ευαλωτη και ισως αυτο ηταν και το λαθος μου το οτι καταφερα να ανοιχτω τοσο πολυ αλλα δεν καταφερα να σε κανω να ανοιχτεις εσυ.αυτο θα διορθωνα αν γυρνουσα πισω.οχι οτι υπαρχει πειρπτωση να γυρισω πισω.δεν μαρεσουν τα πισωγυρισματα.γιατι πισωγυρισμα θα ναι.θα γυρισω σε κατι τελειωμενο.ναι μου λειπεις παρολο που ησουν καταστροφικος μου λειπεις οσο δεν φανταζεσαι και δεν ξερεις ποσο δυνατα προσπαθω να κρυψω αυτο το συναισθημα.το συναισθημα της απωλειας.