Chapter 13.

22 3 1
                                    

(Sam Pov)

Naramdaman kong may humahawak sa kamay ko,

Mama

Anak, how are you? Anong masakit? Sinong may gawa sayo niyan? Sunod-sunod na tanong ni Mama. I know na nag aalala siya, pero hindi ko pwedeng sabihin sakanya pati siya madadamay sa gulo na ginawa ko.

Mama, Im okay. Stop crying na po. Mama sorry 😞

Medjo sumakit yung uloko kaya napahawak ako sa ulo ko.

Mama how many days na po ba ako dito?

2 weeks ka ng nakahiga jan, kaya bumaba na ang timbang mo. Ang payat mo na anak. Nagulat talaga ako, sa pag kaka-tanda ko nahimatay lang naman ako.

Bumukas ang pinto, napatingin ako dito. Si Papa at si --- sino nga ba ito? Basta yung guy na tumulong saakin dati, di pa nga pala siya nag papakilala.

Anak. Si Papa, alam ko na mas nag aalala siya saakin.

Papa, Im okay na po. Ngumiti naman si Papa saakin.

Buti na lang at nandito si Emanon. Napatingin ako sa sinabi niya.

Emanon? He's Emanon right?

Siya ang tumawag saamin, para sabihin na nandito ka. Kung wala siya hindi na namin malalaman kung anong nangyare sayo. Sabi ni Papa, pero ako nakatingin lang kay Emanon. Hindi siya maka tingin saakin ng diretso, anong problema?

Kaya anak, mag pagaling ka na. Kapag okay ka na. We will treat Emanon for being a Good Man.

I will Ma. Sabi ko tsaka ako nag smile para gumaan na yung pakiramdam ni Mama at Papa.

Anak we will go na. Si Papa. Tsaka ako hinalikan sa Noo. Si Mama naman umakap saakin.

Ingat po. Naka alis na sila, dalawa na lang kami ni Emanon dito.

*Ehem*Ehem*

Napatingin na siya saakin.

Bakit antagal mong mag pakilala? Nag iwas siya ng tingin. May problema ba sa mukha ko?

Im sorry..

Bakit ka nag sosorry? Tumabi na siya saakin, naupo sa tabi ko.

Kasi nalate akong dumating, kung mas naging mabilis sana ako. Hindi aabot sa ganito. Im sorry 😞 . Yumuko siya na tila ba iiyak na.

I tap his shoulder to say that its okay and smile.

Its okay. Back to my question, bakit ngayon ka lang nag pakilala?

Kasi hindi mo naman tinatanong yung name ko? Napatawa na lang kami. Kahit seryoso na nga e.

Mas naging maganda ang atmosphere namin sa loob, walang alinlangan. Sa totoo lang naging magaan ang loob ko sakanya. Hindi dahil sa tinulungan niya ako.

Paano mo ko nahanap? Nag iwas na naman siya ng tingin, seriously?

May nag text saakin kung nasan ka, pero nung tinawagan ko ito hindi na macontact. Nag madali akong hanapin ka, may mga humarang saakin na malalaking tao. Kwento niya, kaya pala may mga pasa siya sa mukha.

I'm sorry kung pati ikaw nadadamay. Naiiyak na naman ako kasi wala siyang kasalanan.

Stop crying please, paano ka babangon jan diba lilibre mo pa ko? Talaga itong tao na to. Basta libre e.

Nag kwentuha lang kami, hanggang sa pumasok ang doctor sa kwarto ko at sabihin na okay na daw ako pwede ng idischarge at mag pahinga pa ng konti sa bahay. Nag pasalamat na kami, habang nag aayos ako ng gamit nag paalam si Emanon na may aayusin lang daw siya, itetext niya na lang ako kapag nasa labas na siya ng Hospital. Tumango na lang ako para sang ayunan siya.

Nang maka-alis na siya, nag ayos lang ako ng gamit. Teka bakit di ako dinadalaw ng dalawa kong kaibigan? Nasan na yung dalawa na yon! Hmpp. Nakakatampo naman.

Inayos ko na lang yung natitirang gamit ko para mamaya okay na. Lagot saakin yung dalawa na yon.

__________________

Sa wakas naka balik din ako 🙂
Sorry nasira kasi yung phone ko.
Pa-vote naman jan.
Kung nalilito kayo mag comment po kayo para maedit ko po kaagad.
Sorry kung may wrong grammar 😞.
Hope you like it 🙂

By:Misaki2708

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 09, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

He's Back !Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon