PAMUK ŞEKERİMSİ (Düzenleniyor)

Not

Upuzun bir zaman sonra yeniden merhaba Okuyucuklar! Bölüm birazcık belki de biraz daha fazla gecikti. Bu yüzden sizden özür dilerim. Neyse uzatmadan söyleyim sizleri seviyorum♥♥

İyi okumalar!

Yaptığı tehditin ardından sadece gidişini izledim. Normalde arkasından sövmem gerekirken daha ilk günden kötü kız rolünde olmak istemiyordum.

Sınıf arayışım neredeyse 10 dakika sürmüştü. Bi insan YGS sınavına girecek öğrencileri neden en üst kata alır ki... Yani bi bizi de düşünün. Bizde yoruluyoruz...

Tam sınıfa girecekken bir çocuğa çarpmam ile dengemi kaybettim. Ben altımda ki etek ile düşmenin ne kadar rezil olacağını hayal ederken hâlâ havada kaldığıma minnet ediyordum.

"Tuttum" Kafamı kaldırdığımda elaya kaçan gözleri ve kusursuz yüz hattı ile karşılaştım. Elini uzattı ve kalkmam için yardım etti."Teşekkür ederim" Gülümseyerek baktıktan sonra içeri geçmek için bi hamle yaptım ki kolumu tutup "Ama daha tanışmadık ki" dedi. Sonra da elini uzatarak "Cenk" diye karşılık verdi.

Uzattığı elini tuttum ve "Gazel" dedim. Sanırım bir kişi ile daha tanışmıştım. Tekrardan bir muhabbete başlamadan yanından uzaklaşarak sınıfa girdim. 

Kimse başını kaldırıp selam bile vermemişti. Yada tenezzül etmemişti. Teneffüs zilinin çalması ile herkes yerlerine oturmaya başladı ben ise ayakta boş yer arıyordum. Sonunda en arka sıranın boş olduğunu görmemle oraya oturdum.

Başımı sıraya koymamla adını bilmediğim bir kızın beni dürtüp "Çok yanlış yere oturdun" deyip gitmesi bir oldu. Hiç birşey anlamamıştım.

Sonunda hocanın derse girmesiyle çoğu kişi susmaya başladı. Gözlüklü ve kızıl saçlı bir kadındı. Gözleri beni bulması ile "Yeni öğrenci olmalısın, bize kendini tanıtır mısın?"

Kendimi tanıtmakta hep güçlük çekmiştim. Yine de ayağa kalkarak "İsmim Gazel Soylu. Gazi Lisesinden geliyorum." dedim ve tekrardan oturdum. Kadın başını salladı. Çoğu kişi devlet okulundan geldiğim için hakkımda konuşmaya başlasalarda bu pek mühim değildi.

Başımı salladım ve yerime oturdum. O sırada kapıyı kıracak gibi içeri giren birinin de sınıfa girmesi bir oldu. Bu kişi tabiiki de Yağızdı.

Hocadan özür bile dilemeden üzerime doğru gelmeye başladı. Galiba şuan korkuyordum. Şimdi sinirli sinirli neden geliyordu ki bu. Geldi geldi ve başımda dikilerek "Kalk yerimden" dedi. Nerede yaşıyorduk ya. Kolumdan tuttu ve çekmeye başladı. Bu sefer daha sert bi şekilde "Kalk yerimden" diyerek çıkıştı.

Fazla ısrar etmedim ve kalktım. Ama ona karşı ezildiğim için kendimden nefret ediyordum. Hoca bize doğru bakarak "Ne oluyor ya? Biraz sakin olur musunuz?" dedi.

Yağız ise "Onu yerime izinsiz oturan kişiye söyle hoca" diyerek bağırdı. Hoca topuklarını yeri inletecek derecede yanımıza doğru sinirle gelmeye başladı.

Ve Yağızın karşısına geçerek "Sen benimle nasıl konuşuyorsun? İster müdürün oğlu ol ister kralın. Bir öğretmenle böyle konuşamazsın!" Sanırım fazla kızmıştı. Acaba aradan sıvışmaya mı çalışsam?

Hoca az önceki sinirli hali ile devam etmeye başladı. "Şimdi ikinizde sesinizi çıkarmadan aynı sırada oturucaksınız." dedi. Ve yine cezayı ben çekmeye başladım. Anlamıyorum Yağız bağırıyordu ben cezayı çekiyordum. Nerede bu ilahi adalet?

İkimizde ses çıkarmadan sıraya geçtik. Ama maalesef ki aynı anda hamle yapmıştık. Ve çarpıştık. Yağız beni koluyla iktirdi sonra ise duvar kenarına kendine bir yer çekerek oturdu. Ne zamandan beri erkekler önden gidiyordu?

İçimden sabır çekerek yerime oturdum. Ardından sağıma doğru dönerek Yağıza pis bi bakış attım. Bu sefer sabır sırası ondaydı. Bende başımı sıraya koydum ve sadece zamanın hızlıca geçmesini diledim.

***

Kaç saattir burada yatıyordum, bilmiyorum ama zil çoktan çalmış ve çoğu kişi dışarı çıkmıştı. Soluma dönmem ile bugün adının Cenk olduğunu öğrendiğim çocuğu gördüm. Bana bakıyordu yada tabiri caizse kesiyordu. Yanıma gelerek "Nihayet uyandın uyuyan güzel." dedi. Hafifçe güldüm ve başımı salladım.

Omzumdan tutarak beni kenara doğru iktirdi. Ve yanıma oturdu. Eliyle başını tutarak "Benimde uykumu getirdin seni izlerken." dedi. İçimden 'beni izle diyen yoktu' demek istiyordum ama sadece sustum.

Galiba sessiz kalmamdan faydalanarak bir konu daha açtı. "Hadi kendini tanıt." Başımı hayır anlamında salladım. "Bu konuda pek iyi değilim."

Ve aramızda bunun gibi konuşmanın geçmesinin ardından nihayet okul bitmişti. Cenk ne kadar fazla konuşsa da çok iyi bir çocuktu. Onun haricinde birde Yağızı tanımıştım. Ama onu anlatmaya gerek bile yoktu zaten.

Üstümü değiştirdikten sonra telefonumdan bir şarkı açarak yatağa uzandım. Ve bugün yaşananları düşündüm. Gerçekten de bu okulda mutlu olabilecek miydim? Hiç bilmiyordum. Aniden kapı açıldı ve Zeynep içeri bodozlama atladı. "Dedikodu varmış dediler, geldik."

Hemen koşarak yanıma geldi. Önce sarıldı. Sonra ise yatağıma uzanarak "Anlat bakalım ne oldu?" dedi. Herşeyi virgülüne kadar anlatmanın sonunda annem bizi sofraya çağırdı. Zeynep'e bakınca uyudugunu gördüm. Şaka gibiydi. Dedikodu vardı ve Zeynep uyumuştu. Biraz daha yaklaşınca boynundaki çiziği fark ettim. Ne olmuştu? Ne olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu. Ama onu böyle görmek canımı acıtmıştı. Ondan emindim.

Uzun uğraş sonunda Zeynep de uyandıktan sonra beraber sofraya indik. Mutlaka o çiziği sormalıydım.

***
Yemek boyunca annemle sadece bakıştık. Hiçbir soru sormadı. Ama bakışı bir tuhaftı. Bugün bende mi birşey vardı? Yoksa insanlarda mı? Herkes bir garip bugün.

Yemek sonunda Zeyneple çizik hakkında konuştuk. Yine üvey babasından kurtulmaya çalışırken olmuştu. Ben kendi hayatıma üzülüyordum ama Zeynep'in hayatı benden daha kötüydü.

***

Zeynep'te gittikten sonra artık ders çalışabilirdim. Annemin yanağından öptüm ve koşturarak odama çıktım. Defter için çantamı açtığımda içinde küçük bir kağıt daha olduğunu gördüm. Kağıdın içinde ise daha çok şaşırmam gereken bir yazı vardı. 'Saat 00:00'da okulun oraya gel' yazıyordu. Bunu kim yazmıştı. Ve en önemlisi benden ne istiyordu? Oraya gitmeden bilemiycektim!

Merhabaaaaa!  Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bölümü beğendiniz mi?
En sevdiğiniz sahne hangisiydi?
Iyi kötü tüm görüşlerinize açığım. Sizleri seviyorum♥♥