CEHENNEMDEN AFAROZ

TANITIM

İstanbul'un kenar semtlerinden birinde, bütün şehirden izole edilmiş bir binayı bir çok evsiz kendine ev edinmişti. Bir gece, bu evsizlerden hayattan ve dünyadan en kopuğu olan bir yaşlı adam, çığlık çığlığa bağıran bir kadının sesine sıçrayarak uyandı. Çevresini incelerken, karşısındaki duvarı tamamen kaplayan bir ayna fark etti. Aynaya doğru yürümeye başladı, gördüğü yansıma kendisine aitti fakat bulunduğu odanın yansıması değil, başka bir odanın yansımasıydı gördüğü. Şaşırmıştı. Gördüğü odanın yansımasında tavandan damlayan kanı fark etti. Dikkatli baktığında tavandan bir insan siluetinin kanlar içiden yavaşça indiğini ve sonra da o siluetin aynaya doğru yaklaştığını gördü. Kendi yansımasının artık orada olmadığını, yerini aynaya doğru yaklaşan siluetin aldığını gördü. Üstelik bu siluet onun giydiği kıyafetleri giyiyordu. Siluetin suratını gördüğünde biçimsiz, daha önce gördüğü hiçbir şeye benzemeyen bir surat gördü. Gördüğü surat ona gülümsüyordu. Evsiz adam istemsizce elini hareket ettirdi ve tırnaklarını yüzüne geçirip, derisini yırtmaya başladı, her şeyi vücudundan kopuyordu. Evsiz adam ne olduğunu anlayamıyor sadece acı içinde kıvranıp, çığlık atabiliyordu. Hiç uyanmamak üzere uykuya daldığını fark edince bütün hayatı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçti, tüm acılara rağmen mutlu bir şekilde sonsuz uykusuna daldı. Yeni bedenini sahiplenmiş olan siluet ayağa kalkıp silkelendi. Aynadaki yansımasında gözleri sarı olan, tamamen farklı, genç ve yakışıklı biriydi. Fakat yine aynadaki yansıma değişiyor, dünyadaki hiçbir şeye benzemeyen bir varlık "babanı hayal kırıklığına uğratma" diyordu. Bu genç ise, bu işin uzmanıymışçasına kendisinden emin bir şekilde sarkastik bir gülümseme ile binayı terk etti.