Multimedia : Buse Özdemir
Kygo, Selena Gomez - It Aın't Me
" Ya hayır girmeyin odaya"
Sabahtan beri sonuçların açıklanmasını bekliyordum. Bu arada tabi beni rahatsız eden annem ve kardeşim kapıda bekliyorlardı. Ben ise büyük bir ısrarla kapıyı açmıyor onları gıcık ediyordum. Eğer koleji kazanamassam kendimi yerdim. Beni kimsede durduramazdı. O ayrı bir mesele tabi. Her neyse otuzuncu giriş denemem de boşa çıkınca kafamı yastığa gömdüm. Niye bu kadar kasmak zorunda.
" abla daha açıklanmadı mı? " evet bunu söyleyen kardeşimdi ve inanın bana o kadar gıcık ki. Dişlerinizi yersiniz. Bi an düşündümde ne iğrenç bir örnekti bu ya. Off... İyice konu dağıldı. Ha nerde kalmıştım. Evet onu bir yetimhaneden almıştık. Şaka şaka. Ne kadar doğru olmasını istemesemde o benim öz mü öz kardeşimdi. Malesef. Neyse ben sarı - kahverengi saçlı buz mavisi gözlü bir insanım. O sarı saçlı yeşil gözlü. Ama annem kızıl saçlı mavi gözlü bir kadın. Ne kadar saçma değilmi.
Şimdi babama sorucaksınız. Onu anlatmak istemiyorum. Hatta ' baba' kelimesini ağzıma bile almak istemiyorum. Çünkü o adam bir sürtük için bizi bırakıp gitti. Şimdi ne halt yiyorsa yesin. Annem bizi tek başına büyüttü. O yüzden onun neye benzediği pekte önemli değil.
" kızım açıklandı da bize mi söylemiyorsun. Kaç saattir bekliyoruz! "
" ya anne valla açıklanmadı. Durmadan kasıyor. Giremiyorum. "
Kafamı yastıktan kaldırıp yeniden telefonuma baktım. Evet çok lüks değildi. Ama idare ediyor beni. Gözlerimi kapatıp içimden saymaya başladım. Evet bu kez olucak. ' 1... 2... Ve 3'.
Gözlerimi açar açmaz kimlik bilgilerini doldurdum. ' giriş ' tuşuna basıp gözlerimi yeniden kapattım. Düşündüm de kazanmasamda olur. Yani kesin ordakilerin hepsi zengin ve kibirlidir. Kimi kandırıyorum ben orayı her şeyden çok istiyorum. Ora benim geleceğim. Hadi aç gözlerini. Yavaşça aralanan gözlerimden telefonun ekranına baktım.
Ne?!
Vallaha kazandım billaha kazandım.
" Yaşasın!! " o kadar bağırmıştım ki boğazım yanmıştı. Kapının yumruklandığını duyunca koşa koşa kapıyı açtım. Kardeşim ve annem gözlerini pörtletmiş bana bakıyorlardı. Telefonu yatağa atıp yerimde zıplamaya başladım. O sıra kardeşimin ağlamaklı sesi çıktı:
" of ya kaybettim iddiayı. Pis inek nolcak "
" ver bakalım paramı! "
Kardeşim bana öldürücü bakışlar attıktan sonra arkasını dönüp kendi odasına doğru yürümeye başladı. Ohh... Canıma deysin bide benle iddiaya giriyo. Ben size demedim mi bu kız gıcık diye. Gördünüz işte ben kazandım diye üzüntüden ağlıycak. Görmediniz ama neyse. Annem yüzüme afal afal bakıp hala ciddi olup olmadığımı tartıyordu.
" Anne bak valla kazandım ya!! "
Yerimde duramayıp çığlık attım. O kadar değişik haraketler yapıyordum ki bacağım kopacak sanmamla durmaya çalıştım. Off ya çooooooooooooooooooooook mutluyum. Kusura bakmayın ' oooo ' lara biraz fazla basmışım.
Her neyse şimdi onu tartışamam. Yeniden arkamı dönüp elime telefonu aldım. Tabikide bu mütüşümsü haberi Dolunay a anlatacaktım. Çünkü o benim harika ötesi arkadaşım, kankam. Bide kız nerdeyse benden güzel. Hatta sanırım benden de guzel, lanet olsun ona.
Numarasını hemen tuşlayıp aradım. Hemen aramamın sebebi numarasını zaten ezbere biliyor olmam. Tabi ben işsiz bir insanım. Canım sıkılınca sülalemin TC sine kadar ezberlerim. Bunlar normal şeyler, takmayın. On saat bekledikten sonra açtı mübarek.
