NOTEBOOK

13/FİNAL

Kız, okul dolabında bir defter buldu. Çok güzel bir defterdi fakat kendisinin değildi. Yine de aldı ve okumaya başladı. Kısa yazılarla süslenmiş defter bitmemişti bile fakat tamamen duygu doluydu. Defterin sahibi, son sayfasına zamanı yetmediği için dolduramadığını belirtmiş ve bir isim bırakmıştı.

Shawn.

Defterin kız için olduğu çok belliydi, kız o kadar etkilenmişti ki defterin sahibini bulmak istedi.

Yaklaşık beş günlük bir araştırmadan sonra çocuğun ailesine ulaşabildi. Evin önüne gittiğinde kapıyı bir kadın açtı. Kız elindeki defterin son sayfasını açarak konuşmaya başladı.

"Ben Shawn'ın bir arkadaşıyım. Bu defteri o yazdı fakat sonunu dolduramayacağını söyledi. Kendisini görebilir miyim lütfen?"

"Arkadaşı mısın? Shawn'ın pek arkadaşı yoktur, seni tanıyabilir miyim?"

"Şey... Biz, yeni tanıştık ve bu defteri bana verdi. Shawn... Evde mi acaba?"

Kadının yüzü asılmıştı.
"Sen Shawn'ın arkadaşı olduğuna emin misin?"

"Elbette, neden?"

"Shawn hastanede."
Kız ağzından bir çığlık kaçırdı.

"Nasıl yani, ne zamandır?"

Kadının bakışları yumuşadı.
"Tatlım, Shawn'ı bir hafta önce hastaneye kaldırdılar. Shawn sana kanser olduğunu söylememiş miydi?"

Kız dolan gözlerine aldırmadan kafasını iki yana salladı. Görmediği bir çocuk için neden bu kadar üzülüyordu ki?
"Ben... Shawn'ı görmeye gidebilir miyim?"

Kadın başını salladı ve birlikte arabasına doğru ilerlediler. Kadın da çok üzgündü fakat güçlü durması gerektiğini biliyordu. Bu kız, o kızdı.
Hastanenin önünde indiler ve Shawn'ın kaldığı odaya gittiler. Kadın dışarıda kalacağını söyleyerek kızı içeri gönderdi. Kız o zaman kadına binlerce kez teşekkür etmek istedi.

İçeri girdiğinde sadece  yatağında uzanan bir çocuk görmeyi planlıyordu fakat odada çok daha fazlası vardı. Tavandan sarkıtılmış iplerde kendi fotoğrafları asılıydı. Shawn kimin geldiğine bile dikkat etmeden dalgın dalgın fotoğraflara bakıyordu.

"Shawn..."
Shawn kafasını çevirdi. Yüzündeki belirsiz ifade önce mutluluğa döndü, sonra hüzne. Shawn yavaş yavaş ağlarken kız yanına gitti ve ona sarıldı. İkisi de birbirlerini son defa gördüklerini biliyordu.

"Hayat bazen çok acımasız oluyor."

"Biliyorum sevgilim."

"Sen... Neden ölecekken kendine bağladın beni?"

Shawn kıza baktı. Ama bu o kadar derin bir bakışı ki, tüm soruların cevabı içindeydi.

"Seni seviyorum... Gitmeni istemiyorum."

"Gitmek istemiyorum. Fakat gel gör ki, kalbimle vücudum hiç uyumlu çalışmıyor."

Bir saat boyunca öylece durdular. Kız yatağın kenarına oturmuş Shawn'a sarılıyordu. Shawn ise yatağında doğrulmuş onun kokusunu içine çekiyordu. Sonra kız ağlamaya başladı, Shawn ona eşlik etti. Çünkü bir kız ağlamayı hak etmezdi. Eğer ağlayacaksa, biri ona eşlik etmeliydi. Sonra kız Shawn'ı öptü, Shawn kıza karşılık verdi. Belki de bu dünyanın en güzel hissiydi. Kızın gitmesi gerektiğini ikisi de biliyordu fakat zaman sonsuzmuş gibi geliyordu.
Yarım saat kadar sonra kız odadan çıkarken Shawn'ın annesi girdi. Kız ayrılmadan hemen önce, sevdiği çocuğun onun için söylediği son şeyleri duydu.

"Anne,çıkabilir misin odadan? Lütfen... Gördüğüm son yüz onun yüzü olsun istiyorum."

Gecenin başlarında ise kız Shawn'ın öldüğünü öğrendi. Ağladı, çok fazla ağladı. Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını o da biliyordu.

⚜️
Bir şeyi açıklamak istiyorum, "normal" yazılar kurguya, yani Shawn'a aitken "kalın" yazılar gerçek hayattan alınmıştır.
Umarım beğenmişsinizdir, sizi seviyorum. Xx