Chapter 27: Harana<3

1K 13 1
                                    

Lauren's Point of view...

"Baby Lo, fix yourself na." Tuwang-tuwang sabi ni ate Megan.

"Where are we going ate?" -Lauren.

"Shangri-La Restaurant. Together with the Magalona's." Halos lumawak na ako sa ngiti. Magalona's? Sila Elmo? OMYGALIWAW! Saya ko ngayon ah.

I fixed myself. I wear my cute pink dress, above the knee and a black 5" heels. Then I putted a flower crown in my head. Ayan. Mukha na akong diwata.

"So, are you ready?" Tanong ni mommy sakin.

"Of course mom! Lalo na kung nandun si Elmo," I replied.

After 30 minutes eh nakarating na nga kami sa restaurant.

December 20, Shangri-La Restaurant.

Oh gosh. Eto na ang chance para magka-usap kami ni Elmo. Almost 5 hours na rin kasi kaming no communications ni Elmo. Wala siyang reply, puro missed call na lang. Naiinis parin siya sakin simula nung nangyari kanina, yung pag-aaway nila ni Julie. Dahil ba talaga sakin? Eh si Julie naman ang nanlalandi sa crushiiee ko diba?

"Goodevening tita Pia and tito Francis! Happy Anniversary po." Then I kissed tita’s cheek.

"Oh, Thank you. By the way, Lauren, andyan na pala kayo. Elmo, guide Lauren to her seat." Kumunot naman ang noo ni Elmo pero later on, wala siyang magawa kundi alalayan ako papuntang upuan ko which is, katabi ko siya.

"Thanks, Moe." Then I flashed my sweet smile.

"No problem." Emotionless answer comes to him.

After a few minutes, tumayo si Elmo.

“I will just go to the terrace.” Yeah, they have terrace here. Tumingin naman sakin si ate Saab ng follow-him-look. Tumango ako at sinundan si Elmo.

After 5 minutes, nakita ko si Elmo na nakaupo sa terrace. Nilapitan ko naman.

“Hey.” Then I held his hand.

“What brings you here?” Seryosong tanong niya sakin.

“Elmo, can you please listen?” Tanong ko sa kanya at nag-pout.

“Why should I listen? Lauren, nangyari na ang nangyari. Wala na akong papakinggan pa.” Sabi ni Elmo.

“Elmo, bakit ka ganyan? Alam mo, MANHID ka. You always push me away. I don’t want this feeling, Elmo. Ano bang meron kay Julie na wala ako? Maganda naman ako, sexy, nandito lagi sayo. Eh kung si Julie nga pinagtatabuyan ka eh. What about me? I’m still here for you, even if you always push me. What have I done to you? Diba mas importante naman ako kesa—“

“You don’t understand me, Lo. Kung pwede nga lang, ilipat na kita sa ibang bansa para layuan mo ako. Pero, I realized something. Maybe you’re right. Maybe… ikaw na lang? Psssh. Napaka-tanga ko talaga! Ang tanga tanga mo Elmo! Ang ta—“ Tinakpan ko ang bibig niya at pinigilan ang pagtata-tadyak niya sa pader. Inupo ko siya at saka niyakap.

“Don’t say you’re tanga Elmo. Bakit ba kasi ayaw mo sakin? Ako ang tanga Moe. Ako. Dahil ako ang nagpapaka-tanga sa isang lalaking may mahal ng iba—“ Hinigit niya naman ako. Naiiyak na ako. I need comfort. But a several minutes past, Elmo hugged me. I feel special tonight. Sana ganito na lang palagi.

“Kasi pinagpipilitan mo akong mahalin. Ginagawa mo akong lata at ikaw yung sardinas. Sinisiksik moa ng sarili mo sakin. Bakit ba Lo? Ayaw mo akong pabayaan? Give me freedom! I don’t want this feeling. Si Julie ang mahal ko, okay? Si Julie!” Naramdaman ko na talaga ang luha na dumampi sa pisngi ko.

For The First Time (JuliElmo Fan Fiction) &lt;3Where stories live. Discover now