Biz

104 4 2
                                    


Günlerden bir gün yine seni seviyorum ve işte o gün yazılan satırlar bunlar. Hani yürümek istersin bazen çekersin kapıyı çıkarsın. Nereye gittiğini bilmeden saatlerce yürürsün, sokakları gezersin ve aklında tek bir kişi olur. Yürüyerek bitirmek istemediğim yollar gibisin sen. Yürüdükçe yürüyesim ve sevdikçe sevesim gelsin.

"Sen benim saatlerce yürüdüğüm o yollar olurmusun ?"

Ucsuz bucaksız cümleler kuramam sana fakat standart bir seni seviyorum kelimesine de sığdıramam seni ben. Seni seviyorum kelimesi o kadar sıradanlaştı ki artık kullanmayanı dövüyolar sanki, herkesin ağzında. Ben seni sevmeyi seviyorum, sana bön bön bakmayı seviyorum, seni sinir etmeyi seviyorum, kirpiklerini seviyorum, kaşını gözünü seviyorum. En çok belki de kurduğumuz hayalleri seviyorum biliyor musun ? Nerden bileceksin ki sen? Çünkü bir tek orada hayatım yolundaydı. Anılar vardır ya hani insanı bazen gülümseten, bazen üzen şeyler dediğimiz. Sahi bizim hiç anımız var mı, hatırlıyomusun ? Bak geride kalan ne kadar cevapsız soru var. Aşk biter ve geriye kalan anılar, acılar ve bir sürü cevapsız sorular kalır. Aslında unutmakta bir yere kadar. Bu sorulara cevap ararken unutur insan, kaybolur adeta. Hani bir insandan sıkılabilmenin ömrü tamamen keşfedilene kadardır ya, heh işte seni cevaplayamadığım için bu kadar uzun ömürlü olmuşsundur belki de. Gözüm yok ömründe, allah uzun ömürler versin benimle sana. Son olan ama mutlu biten güzel filmler vardır. He bir de içinde kendini bulduğun, hayatını yaşadığın ve son olan ama tuzlu damlacıklarla biten filmler...

"Biz; cevabı olmayan sorular,

Biz; sevemeyen, sevmeyi beceremeyen, anısız insanlar..."

Uzun mesajlar iyi hissettirir.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin